Alfons Długosz
Alfons Długosz (ur. 28 lipca 1902 w Trzebionce koło Chrzanowa, zm. 7 listopada 1975 w Wieliczce) był polskim malarzem oraz fotografikiem, a także nauczycielem. Był inicjatorem działań mających na celu ochronę zabytkowych komór i urządzeń kopalni soli w Wieliczce.
Długosz studiował w berlińskiej Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie. W momencie wybuchu II wojny światowej na stałe związał się z Wieliczką. Kiedy w 1949 roku dyrekcja kopalni podjęła decyzję o likwidacji wielu starych komór, Długosz zainicjował akcję ratunkową dla zabytkowego podziemia. Wykonał dokładną dokumentację fotograficzną saliny oraz gromadził pamiątki związane z historią przemysłu solnego na terenach Polski.
W 1951 roku w komorze „Warszawa” zorganizował pierwszą wystawę urządzeń górniczych odnalezionych w kopalni wielickiej. Trzy lata później objął stanowisko kustosza Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce. Napisał wiele rozpraw naukowych oraz monografię pt. Wieliczka Magnum Sal, traktującą o tym zabytku kultury materialnej. Długosz był również inicjatorem odbudowy Zamku Żupnego.
Przypisy
Zobacz też
- Film dokumentalny o Alfonsie Długoszu
- Wieliczka
- Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka
Bibliografia
- Agata Wawryszczuk i Monika Gucwa, Kocham Ziemię Wielicką, 2002
- Wojciech Gawroński, Słownik biograficzny wieliczan, Wieliczka 2008, s. 40–42 (z wizerunkiem)
- Wpis na stronie Muzeum Żup. muzeum.wieliczka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
