Alfons Bērziņš

Alfons Bērziņš

Alfons Bērziņš (urodzony 9 listopada 1916 roku w Rydze, zmarł 16 grudnia 1987 roku tamże) był łotewskim panczenistą, który specjalizował się w biegach długodystansowych. W latach 1932-1942 odniósł największe osiągnięcia w tej dyscyplinie w historii łotewskiego sportu.

Kariera sportowa

Zawody krajowe

Swoją karierę sportową Alfons rozpoczął w 1932 roku, zdobywając tytuł młodzieżowego mistrza Łotwy. Jego trenerami byli Alberts Rumba oraz Roberts Vithofs.

W latach 1935-1940 Bērziņš zdobył tytuł mistrza Łotwy, a w 1941 i 1942 roku został mistrzem Łotewskiej SRR. W 1941 roku zajął również drugie miejsce na mistrzostwach Związku Radzieckiego.

Zawody międzynarodowe

Debiut w międzynarodowych zawodach miał miejsce w 1936 roku, kiedy to uczestniczył w mistrzostwach świata, gdzie zajął 8. miejsce. W 1937 roku uplasował się na 9. pozycji. W 1938 roku był czwarty w mistrzostwach świata i 12. w mistrzostwach Europy. W 1939 roku zdobył srebrny medal na mistrzostwach świata oraz zwyciężył w mistrzostwach Europy. Rok 1940 przyniósł mu tytuł mistrza świata.

Igrzyska olimpijskie

Alfons Bērziņš brał udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w 1936 roku, gdzie uczestniczył w biegach na 500 m (14. miejsce z czasem 45,7), 1500 m (18. miejsce z czasem 2:25,8), 5000 m (18. miejsce z czasem 8:53,4) oraz 10 000 m (19. miejsce z czasem 18:22,5). Był najmłodszym łotewskim panczenistą, który wystąpił w tych igrzyskach.

Rekordy życiowe

  • 500 m – 42,9 (1938)
  • 1000 m – 1:29,1 (1940)
  • 1500 m – 2:16,4 (1938)
  • 3000 m – 4:57,3 (1940)
  • 5000 m – 8:32,1 (1940)
  • 10000 m – 17:47,2 (1940)

Działalność pozasportowa i życie prywatne

Alfons Bērziņš ukończył wydział inżynierii na Latvijas Universitāte.

W czasie II wojny światowej walczył przeciwko Związkowi Radzieckiemu, który zaanektował Łotwę. Po aresztowaniu w 1942 roku, zaczął służyć w armii niemieckiej. W 1945 roku został zatrzymany przez Sowietów i skazany na 10 lat w gułagu na Syberii pod zarzutem kolaboracji.

W 1955 roku powrócił na Łotwę, gdzie został trenerem. Jedna z jego podopiecznych, Lāsma Kauniste, zdobyła tytuł mistrzyni świata w 1969 roku.

Był żonaty z narciarką alpejską Mirdzą Martinsone.

Przypisy

Bibliografia

Alfons Bērziņš. olimpiade.lv. [dostęp 2023-06-15]. (łot.).

Alfons Bērziņš. sports-reference.com. [dostęp 2013-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).

Latvia – skøytenasjonen som kom og forsvant – og kom tilbake igjen. Historien om Alfons Berzins. home.online.no, 2012-01-10. [dostęp 2013-11-06]. (norw.).

Marnix Koolhaas: Een duel voor het leven. sportgeschiedenis.nl, 2006-02-16. [dostęp 2013-11-06]. (niderl.).

Marnix Koolhaas: De terugkeer van het schaatsen in Letland. sportgeschiedenis.nl, 2010-01-10. [dostęp 2013-11-06]. (niderl.).

Latvijas enciklopēdija. T. 1: A-Cēsu. Ryga: Valērija Belokoņa izdevniecība, 2002, s. 628. ISBN 9984-9482-1-8. (łot.).

Personības Latvijas Universitātes sportā. Latvijas Universitāte, 2004, s. 73-75. ISBN 978-9984-725-76-5. (łot.).

Linki zewnętrzne

Alfons Bērziņš. speedskatingstats.com. [dostęp 2013-11-06]. (ang.).

Speed skating – Alfons Berzins. the-sports.org. (ang. • fr. • hiszp. • niderl.).

Przeczytaj u przyjaciół: