Alfons Aleksander Koziełł-Poklewski
Alfons Aleksander Koziełł-Poklewski (urodzony 4 lipca 1891 roku w Talicy pod Uralem, zmarły 9 listopada 1962 roku w Iver w Anglii) był rosyjskim dyplomatą, a później polskim, również przemysłowcem.
Życiorys
Był synem Wincentego, który był przemysłowcem oraz członkiem rosyjskiej Rady Państwa, a także Marii z Colonna-Hattowskich. Alfons był wnukiem Alfonsa, założyciela rodzinnego imperium finansowo-przemysłowego na Syberii i Uralu. Ukończył w 1910 roku gimnazjum klasyczne Petersa w Petersburgu oraz fakultet matematyczno-fizyczny Uniwersytetu Petersburskiego, gdzie uzyskał tytuł kandydata nauk w 1914 roku. W czasie I wojny światowej służył w rosyjskim wojsku, osiągając stopień rotmistrza oraz otrzymując odznaczenia, takie jak Order Świętej Anny i Order Świętego Włodzimierza.
W 1918 roku pełnił funkcję radcy w rosyjskiej ambasadzie w Londynie, gdzie zdobył znakomitą pozycję towarzyską na dworze. Po obaleniu caratu pracował w Komisji Likwidacyjnej do spraw Królestwa Polskiego oraz był członkiem polskiej delegacji ekonomicznej na Konferencji Pokojowej w Paryżu.
2 lipca 1919 roku ożenił się z Zoją de Stoeckl, wnuczką rosyjskiego dyplomaty barona Eduarda de Stoeckl, który podpisał umowę o sprzedaży Alaski Stanom Zjednoczonym. Zoja była damą honorową Mariny, księżnej Kentu, i wychowawczynią jej dzieci. Na ich ślubie byli obecni świadkowie, w tym książę Dymitr Romanow (jeden z zabójców Rasputina) oraz hrabia Józef Alfred Potocki. Z Zoją miał trzech synów: Romana (1920–1926), Aleksandra (1925–1966) oraz Wincentego (1929–2018).
W latach dwudziestych XX wieku był radcą handlowym w ambasadzie RP w Londynie. W 1933 roku wszedł w skład zarządu, a w 1936 roku objął stanowisko dyrektora generalnego Śląskich Kopalń i Cynkowni S.A. w Katowicach. Był członkiem Komitetu Prezydialnego Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego oraz reprezentował Śląskie Kopalnie i Cynkownie w Izbie Przemysłowo-Handlowej w Katowicach, uczestnicząc w pracach Podkomisji Przemysłowo-Handlowej. W 1937 roku został członkiem Instytutu Śląskiego w Katowicach.
W 1939 roku wyjechał z rodziną do Anglii, gdzie organizował pomoc dla polskich uchodźców. Pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża w Londynie. Utrzymywał kontakty w londyńskich kręgach, współpracując z Mieczysławem Grydzewskim oraz politykami, takimi jak prezydent Edward Raczyński i generał Władysław Anders. Był członkiem zarządów Instytutu Sikorskiego oraz Polish Library Council w Londynie. 15 stycznia 1948 roku uzyskał obywatelstwo brytyjskie.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Jaros, Koziełł-Pokłewski Alfons Aleksander (1891-1962), Polski Słownik Biograficzny, t. 14, Wrocław-Warszawa-Kraków 1968-1969, s. 621-622
- Poklewski-Koziełł Alfons Aleksander, w: Czy wiesz kto to jest? pod red. Stanisława Łozy, Warszawa 1938, s. 583
