Alfabet ugarycki
Alfabet ugarycki to system pisma klinowego stosowany od około 1500 roku p.n.e. do zapisywania języka ugaryckiego, który jest wymarłym językiem z grupy kananejskich. Nazwa tego języka pochodzi od miasta Ugarit w Syrii, gdzie odkryto ten alfabet. Zawiera on 30 różnych liter. Oprócz języka ugaryckiego, w tym alfabecie sporadycznie zapisywano również inne języki, głównie hurycki, w okolicach Ugarit, chociaż nie było to powszechne.
Gliniane tabliczki znalezione w Ugarit stanowią najwcześniejszy przykład północno- i południowosemickich porządków alfabetycznych, które z kolei są przodkami alfabetycznych systemów stosowanych w językach hebrajskim, greckim oraz łacińskim z jednej strony, a w języku gyyz z drugiej. Pismo ugaryckie było zapisywane od lewej do prawej.
Pochodzenie
Badacze nie znaleźli dotychczas klinowych prototypów liter ugaryckich, a ich początki pozostają niejasne. Istnieją jednak pewne pośrednie dowody sugerujące, że alfabet ugarycki mógł powstać w wyniku luźnej inspiracji wcześniejszymi systemami pisma klinowego, takimi jak pismo akadyjskie czy perskie.
Litery
Abecedariusze
Odkryte zestawienia liter ugaryckich zawierają zarówno porządek północno-, którego pochodnymi są: hebrajski, fenicki, grecki i łaciński, jak i porządek południowosemicki, z którego wywodzą się języki południowoarabskie oraz etiopski. Litery te są przedstawione w transkrypcji łacińskiej i hebrajskiej. W przypadku braku odpowiadającej hebrajskiej litery, pozostaje wolne miejsce.
Porządek północnosemicki
Porządek południowosemicki
