Alfabet rumuński
Alfabet rumuński to system graficzny używany do zapisywania języka rumuńskiego. Bazuje on na alfabecie łacińskim, który został wzbogacony o dodatkowe pięć liter. Całość składa się z następujących znaków:
Litery K, Q, W oraz Y są głównie wykorzystywane do zapisu wyrazów zapożyczonych.
Historia
Do lat 60-tych XIX wieku język rumuński był zapisywany za pomocą cyrylicy.
Wcześniejsze wersje rumuńskiego alfabetu łacińskiego zawierały aż dwanaście dodatkowych znaków, takich jak ê, ô, û. W wyniku reformy z 1904 roku, znaki te zostały zastąpione przez â oraz î. W 1953 roku nastąpiła kolejna zmiana, która wyeliminowała literę „Â” na rzecz „Δ, które zapisują tę samą wartość fonetyczną [ɨ] (odpowiadającą polskiemu „Y”). W wyniku tej reformy pisownia nazwy kraju zmieniła się z România na Romînia. W 1965 roku przywrócono tradycyjną pisownię słowa România oraz wyrazów pochodnych, takich jak român, românesc, româncă.
Reforma z 1993 r.
W 1993 roku Akademia Rumuńska wydała dekret, który zniósł zmiany wprowadzone w 1953 roku i ponownie wprowadził literę „Â” według następujących zasad:
- „Δ stosuje się:
- na początku i na końcu wyrazów
- w wyrazach złożonych zawierających powyższe wyrazy
- „” używa się wewnątrz wyrazów
Reforma z 1993 roku nie została od razu wprowadzona w Mołdawii. W 2010 roku Akademia Nauk Mołdawii rozpoczęła proces adaptacji nowych zasad ortograficznych w swoich publikacjach, zgodnych z reformami rumuńskimi, który zakończono w 2011 roku. W 2016 roku Minister Edukacji, Corina Fusu, podpisała rozporządzenie, które zobowiązało do stosowania nowych zasad pisowni w instytucjach podległych Ministerstwu Edukacji.
Przecinek i cedylla
W języku rumuńskim używane są litery Ș oraz Ț z przecinkiem na dole. Jednakże, z uwagi na to, że dopiero wersja Unicode 3.0 wprowadziła rozróżnienie pomiędzy przecinkiem a cedyllą, w wielu tekstach i czcionkach litery Ș i Ţ są stosowane błędnie.
