Alfabet Mołodcowa
Alfabet Mołodcowa to zmodyfikowana forma cyrylicy, która była stosowana do zapisu języka komi w okresach 1918–1930 oraz 1936–1938. Był on wykorzystywany zarówno w literackim języku komi-permiackim, jak i komi-zyriańskim. Nazwa tego alfabetu pochodzi od jego twórcy, komiackiego językoznawcy Wasilija Aleksandrowicza Mołodcowa.
Zasady zapisu głosek
Alfabet Mołodcowa opiera się na literach cyrylicy, jednak przypisuje im inne dźwięki niż te występujące w alfabecie rosyjskim. W przeciwieństwie do rosyjskich spółgłosk, których wartość fonetyczna często zależy od towarzyszących im samogłosk, alfabet Mołodcowa jest fonemiczny (co oznacza, że każdej głosce odpowiada jedna litera). Nie sygnalizuje on jednak upodobnień dźwięczności, dlatego nie można go nazwać fonetycznym. Dodatkowo, w odróżnieniu od współczesnego alfabetu komi, nie zawiera dwuznaków.
Mołodcow wprowadził nowe litery dla głosek, które nie występują w języku rosyjskim. Litery oznaczające afrykaty charakteryzują się odpadającym ogonkiem (np. җ, ԇ), natomiast dla głosek palatalnych zastosowano ogonek skierowany ku górze (np. ԏ, ԅ). W wyniku tych zasad jedna z liter przejętych z alfabetu rosyjskiego (щ) ma inną wartość fonetyczną niż w rosyjskim. W niektórych przypadkach (np. ԁ, ј) wprowadzono nowe litery, mimo że dane głoski miały już przypisane własne litery w alfabecie rosyjskim. Wyjątkiem jest litera i, która była wówczas używana w alfabecie rosyjskim.
Kolejność liter w alfabecie
Wartość fonetyczna liter
Bibliografia
Молодцовский альфавит. W: Коми язык. Энциклопедия. Федюнёва, Г. В. отв. ред. Издательство ДИК, Москва, 1998.
