Alfa Romeo 2300
Alfa Romeo 2300 to brazylijska limuzyna klasy wyższej-średniej, produkowana przez FNM od 1974 roku, a od 1978 roku pod zarządem Fiata przez kolejne osiem lat. Stanowi ona następcę modelu FNM 2150.
Samochód ma wygląd przypominający europejską Alfettę, jednak jest od niej znacznie większy. W trakcie prac nad Alfą 6 zmieniono projekt nadwozia, a wcześniejsze szkice zostały wykorzystane w stylizacji brazylijskiej Alfie 2300. Różnice dotyczą także umiejscowienia skrzyni biegów; w Alfettcie zastosowano układ transaxle, podczas gdy w modelu 2300 skrzynia biegów znajduje się za silnikiem, podobnie jak w Alfie 6. Elementy techniczne Alfy Romeo 2300 są rozwinięciem starszej Alfy 1900. Wykorzystano w niej rzędowe silniki czterocylindrowe z żeliwnym blokiem, które jednak były znacznie mocniejsze z powodu zwiększenia pojemności do 2.3 l. Wszystkie jednostki napędowe wyposażono w dwa wałki rozrządu, napędzane łańcuchem. Od 1976 roku dostępne były zmodernizowane wersje – 2300 B oraz usportowiona 2300 Ti, która miała silnik z dwoma podwójnymi gaźnikami Solex. Modyfikacje obejmowały przestylizowanie wnętrza, co poprawiło ergonomię, a także estetykę nadwozia – powiększono tylne światła, zmieniono klamki, zastosowano bardziej wyraziste logo oraz tarczę. Jednostki napędowe dostosowano do zasilania benzyną o niższej liczbie oktanowej, co zredukowało zapotrzebowanie na paliwo, przy zachowaniu tej samej mocy i zwiększeniu momentu obrotowego. Silnik zyskał dodatkowe poduszki, a zawieszenie tylne zostało usprawnione. Model 2300 Ti był standardowo wyposażony w cztery zagłówki i klimatyzację, a także był pierwszym brazylijskim autem z trzypunktowymi pasami bezpieczeństwa. Alfa Romeo 2300 przeszła testy na dystansie 30 000 kilometrów w magazynie motoryzacyjnym Quatro Rodas, które potwierdziły trwałość podzespołów mechanicznych, chociaż samochód krytykowano za drobne usterki i podatność na korozję.
Pod zarządem Fiata
W 1978 roku Fiat przejął kontrolę nad FNM, przenosząc produkcję Alfy Romeo 2300 do Betim. W tym okresie wprowadzono ulepszenia zabezpieczeń antykorozyjnych. Od 1980 roku modele 2300 B oraz 2300 Ti zostały zastąpione przez wersje 2300 SL oraz 2300 Ti4. Wprowadzono nowe rozwiązania, takie jak rolety tylnej szyby, antena wbudowana w przednią szybę, a w wersji 2300 Ti4 dodano wspomaganie kierownicy oraz hamulce tarczowe na wszystkich kołach. W 1981 roku w ofercie pojawiły się silniki przystosowane do zasilania etanolem, które miały podniesiony stopień sprężania. W tym samym roku po raz pierwszy sprzedaż przewyższyła wyniki jednego z głównych konkurentów, Ford Landau. Dwa lata później Alfa Romeo 2300 stała się najdroższym samochodem na rynku brazylijskim, jednak sprzedaż zaczęła spadać. W modelu 1985 nadwozie przeszło kolejną stylizację, z poszerzoną atrapą wlotu powietrza i nowymi tylnymi światłami. Wprowadzono metalowy zderzak z plastikowymi elementami, elektrycznie otwieraną pokrywę bagażnika oraz klapkę wlewu paliwa. Zmiany mechaniczne obejmowały przeniesienie wsporników silnika oraz mocniejszy rozrusznik. Nowe, wygodniejsze tylne siedzenia oraz nowa kierownica były także częścią modernizacji. Przemianowany na „Alfa Romeo 85”, model ten produkowano do listopada 1986 roku, będąc ostatnim osobowym pojazdem FNM stworzonym w Brazylii. W całym okresie produkcji zbudowano 29 564 egzemplarze.
Nieznana liczba pojazdów trafiła do Europy, gdzie od 1978 roku sprzedawano je jako Alfa Romeo 2300 Rio. Te wersje wyróżniały się silnikiem o podniesionym stopniu sprężania. Niestety, Alfy 2300 Rio nie znalazły wielu nabywców, a większość z nich niszczała w holenderskich dokach z powodu działania morskiego powietrza.
Alfa Romeo 2300 w wyścigach
Alfa Romeo 2300 brała również udział w rajdach samochodowych Grupy B. W 1976 roku, podczas 25-godzinnego wyścigu w Interlagos, jeden z modeli zajął piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, pokonując znacznie mocniejsze samochody, takie jak Chevrolet Opala oraz Ford Maverick.
Na Międzynarodowym Rajdzie Brazylii w 1979 roku, kierowca polskiego pochodzenia, Wilson Fittipaldi Júnior, wystartował w Alfie Romeo 2300 z pilotem Carlos Güido Weck. Zajęli oni piąte miejsce w klasyfikacji ogólnej, pokonując dystans 2200 kilometrów.
Dane techniczne
…
Przypisy
…
