Alexis Lemaître

Alexis Lemaître MAfr

Alexis Lemaître MAfr (ur. 30 marca 1864 w Onlay, zm. 16 maja 1939 w Tunisie) był francuskim duchownym rzymskokatolickim, członkiem ojców białych, misjonarzem, wikariuszem apostolskim Sudanu Francuskiego, arcybiskupem kartagińskim oraz prymasem Afryki.

Biografia

29 czerwca 1888 roku otrzymał święcenia prezbiteriatu i dołączył do Zgromadzenia Misjonarzy Afryki jako kapłan.

24 lutego 1911 roku papież Pius X mianował go wikariuszem apostolskim Sudanu Francuskiego oraz biskupem tytularnym sitifijskim. Sakrę biskupią przyjął 23 kwietnia 1911 roku z rąk arcybiskupa kartagińskiego Barthélemy’ego Clémenta Combesa. Współkonsekratorami byli bp Léon-Antoine-Augustin-Siméon Livinhac, przełożony generalny Zgromadzenia Misjonarzy Afryki, oraz biskup pomocniczy kartagiński Jean-Joseph Tournier.

Podczas I wojny światowej starał się poprawić warunki bytowe czarnoskórych rekrutów wcielonych do Armii Francuskiej. Ulepszenia w warunkach służby oraz obietnica nadania obywatelstwa francuskiego przyczyniły się do stłumienia buntów wśród poborowych. Działania bpa Lemaître zostały docenione przez władze – w 1917 roku premier Francji Georges Clemenceau, wbrew zwyczajom, mianował go generałem brygady. W 1919 roku otrzymał Nagrodę Języka Francuskiego przyznawaną przez Akademię Francuską.

W 1919 roku ciężko zachorował i przeszedł ryzykowną operację, która mogła prowadzić do trwałego upośledzenia. Po powrocie do Francji wziął udział w przeniesieniu relikwii Bernadety Soubirous w Nevers. Jego uzdrowienie w tym czasie zostało uznane przez Kościół jako cud, co miało znaczenie dla procesu kanonizacyjnego Bernadety Soubirous.

28 lipca 1920 roku papież Benedykt XVI mianował go koadiutorem arcybiskupa kartagińskiego oraz arcybiskupem tytularnym cabasyjskim. Po śmierci arcybiskupa kartagińskiego Barthélemy’ego Clémenta Combesa 20 lutego 1922 roku, abp Lemaître objął archidiecezję oraz tytuł prymasa Afryki.

Pełnił funkcję arcybiskupa kartagińskiego aż do swojej śmierci 16 maja 1939 roku, a jego ciało zostało pochowane w katedrze św. Ludwika IX w Kartaginie. Po uzyskaniu niepodległości przez Tunezję, jego szczątki przeniesiono na cmentarz w Moulins-Engilbert we Francji.