Alexis Joffroy

Alexis Joffroy (znany także jako Alix Joffroy, urodzony 16 grudnia 1844 w Stainville, zmarł 24 listopada 1908 w Paryżu) był francuskim lekarzem, neurologiem oraz psychiatrą.

Życiorys

Uczył się w Paryżu, gdzie pod wpływem Jeana-Martina Charcota postanowił poświęcić się neurologii. Uzyskał doktorat w Paryżu w 1873 roku, a w 1879 został médecin des hôpitaux. W następnym roku został przyjęty jako agrégé. W Salpêtrière rozpoczął pracę w 1885 roku, a od 1893 do swojej śmierci w 1908 roku pełnił funkcję profesora psychiatrii klinicznej, wykładając w Asile St.-Anne. W 1891 roku został odznaczony Legią Honorową.

Dorobek naukowy

Joffroy prowadził badania nad jamistością rdzenia i wspólnie z Charcotem w 1869 roku opisał zanik komórek rogów przednich rdzenia w poliomyelitis. Zajmował się również badaniem wpływu alkoholu na porażenie postępujące. Opisał odruch, który był znany jako odruch Joffroya, oraz szereg objawów związanych z jego nazwiskiem, z których najbardziej znanym jest objaw oczny.

Wybrane prace

De la pachyméningite cervicale hypertrophique. Paryż, 1873
De la médication par l’alcool. Paryż, 1875
De l’influence des excitations cutanées sur la circulation et la calorification. Paryż, 1878
J. M. Charcot, A. Joffroy: Deux cas d’atrophie musculaire progressive avec lésions de la substance grise et des faiseaux antérolatéraux de la moelle épinière. Archives de physiologie normale et pathologique 1869, 2: 354-367
Des différentes formes de la broncho-pneumonie. Paryż, 1880
Nature et traitement de goître exophtalmique. Paryż, 1894
Fugres et vagabondage (z R. Dupouyem). Paryż, 1909
La paralysie générale (z Mignotem). Paryż, 1909