Alexis Napoléon Eugène Jean Bartet
Alexis Napoléon Eugène Jean Bartet urodził się 1 stycznia 1880 roku w Varanges w Burgundii, a zmarł 7 lutego 1953 roku w Meschers-sur-Gironde, w departamencie Charente-Maritime. Był on inżynierem górnikiem z Francji, absolwentem Akademii Górniczej w Saint-Étienne, którą ukończył w 1901 roku. Od 1912 roku, aż do wybuchu II wojny światowej, pełnił funkcję dyrektora Galicyjskiej Spółki Kopalń (Compagnie Galicienne de Mines) z siedzibą w Paryżu, która zarządzała kopalnią „Janina” w Libiążu.
Rodzicami Alexisa byli Jean-Baptiste Hippolyte Bartet z rodziny zamieszkującej okolice Dijon w Burgundii oraz Marie Bouaült, pochodząca z Normandii. Po ukończeniu liceum w Dijon, młody Alexis rozpoczął studia w Akademii Górniczej w St. Étienne. Po ich zakończeniu, pracował jako inżynier górnik w kopalniach Anzin, położonych na obrzeżach Valenciennes, aż do 1910 roku. W 1911 roku wyjechał z rodziną na tereny, które wówczas znajdowały się pod zaborami rosyjskimi, osiedlając się w Piaskach (dziś dzielnica Czeladzi), gdzie do czerwca 1912 roku pracował jako inżynier górnik w kopalni „Czeladź”, będącej wówczas w rękach francuskich. Od 1 lipca 1912 roku rozpoczął pracę w Galicyjskiej Spółce Kopalń, która również była francuska, zajmując się budową kopalni „Janina” w Libiążu (w Galicji, wówczas w zaborze austriackim). W następnym roku przeprowadził się z rodziną do Libiąża.
Po wybuchu I wojny światowej, jako obywatel Francji, która była w stanie wojny z Austrią, został internowany przez władze austriackie i przewieziony do Raabs an der Thaya. Zwolniony z internowania w czerwcu 1916 roku, powrócił do Francji. W okresie od sierpnia 1919 do lutego 1920, w trudnym czasie po zakończeniu wojny, nadzorował funkcjonowanie kopalni „Janina” w Libiążu, regularnie przesyłając raporty do Paryża do dyrektora generalnego spółki, Victora Tézenas du Montcel. Po zatrudnieniu w tej kopalni polskiego dyrektora Zygmunta Szczotkowskiego, któremu udzielił pełnomocnictw do kierowania kopalnią, Bartet zachował nadzór administracyjny, przebywając głównie w paryskiej siedzibie spółki i odwiedzając Libiąż sporadycznie. Swoje stanowisko w zarządzie Compagnie Galicienne de Mines piastował aż do przejęcia spółki przez Niemców w 1943 roku.
Alexis Bartet ożenił się 11 lipca 1905 roku w Bordeaux z Marie Marguerite Barriere, z którą miał troje dzieci.
Na emeryturę przeszedł w 1947 roku, a zmarł w 1953 roku. W uznaniu za jego zasługi dla rozwoju polskiego przemysłu górniczego, otrzymał Krzyż Oficerski Polonia Restituta.
Uwagi
Bibliografia
- Maria Leś-Runicka, „Historia kopalni węgla kamiennego Janina w Libiążu”, wyd. Południowy Koncern Węglowy ZG Janina, Libiąż 2008 (bez nru ISBN)
- Maria Leś-Runicka, „Historia Libiąża do roku 1939”. libiaz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
- „Kurier Libiąski” nr 12, lipiec 2006
