Baron Alexandre Lamfalussy
Baron Alexandre Lamfalussy (26 kwietnia 1929 w Kapuvárze – 9 maja 2015) był belgijskim ekonomistą węgierskiego pochodzenia, który pełnił rolę prezydenta Europejskiego Instytutu Walutowego, instytucji będącej prekursorem Europejskiego Banku Centralnego w latach 1994–1997. Był również przewodniczącym Komitetu Mędrców ds. regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych, opracowującym liczne reformy mające na celu uproszczenie i przyspieszenie procesu legislacyjnego UE w obszarze usług finansowych, znane jako procedura Lamfalussy’ego.
Życiorys
Alexandre Lamfalussy urodził się w 1929 roku na Węgrzech, które opuścił w 1949 roku. W latach 1949–1953 studiował ekonomię na Katolickim Uniwersytecie w Leuven oraz w Kolegium Nuffield na Uniwersytecie Oxfordzkim, gdzie uzyskał doktorat z nauk ekonomicznych. W okresie 1955–1975 pracował w Banque de Bruxelles.
W 1976 roku dołączył do Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, a w 1985 roku objął stanowisko dyrektora generalnego, które zajmował do 1993 roku. W latach 1988–1989 był członkiem Komitetu Delorsa, który w kwietniu 1989 roku przedstawił Raport Delorsa, określający plan realizacji Unii Gospodarczej i Walutowej w trzech etapach:
- liberalizacja przepływów kapitałowych (1990–1994)
- wzmocnienie koordynacji polityki pieniężnej krajów UE oraz powstanie Europejskiego Instytutu Walutowego – prekursora Europejskiego Banku Centralnego (1994–1999)
- wprowadzenie wspólnej waluty euro (od 1999 roku)
Od stycznia 1994 do końca czerwca 1997 Lamfalussy był prezydentem Europejskiego Instytutu Walutowego, odpowiedzialnego za realizację trzeciego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej. W 1993 roku król Belgii, Baldwin I Koburg, nadał mu tytuł szlachecki barona.
W czerwcu 2000 roku rada ds. gospodarczych i finansowych powołała go na przewodniczącego Komitetu Mędrców ds. regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych. Komitet ten zaproponował reformy w ramach czteropoziomowego programu, znanego jako procedura Lamfalussy’ego, mającego na celu uproszczenie i przyspieszenie procesu legislacyjnego UE w zakresie usług finansowych. W marcu 2002 roku Rada Europejska zatwierdziła tę procedurę w kontekście papierów wartościowych, a w grudniu tego samego roku postanowiła rozszerzyć ją na cały sektor finansowy UE.
W 2008 roku Lamfalussy został przewodniczącym grupy zadaniowej wysokiego szczebla, której celem była reforma architektury finansowej w Belgii. W 2007 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Ekonomicznego w Bratysławie, a w 2013 roku wyróżniono go najwyższym węgierskim odznaczeniem – Wielkim Krzyżem Orderu św. Stefana.
