Alexandre-Joseph-Charles Derouineau MEP (chiń. 德為能; urodziny: 15 stycznia 1898 w Blaison-Gohier, zgon: 30 września 1973 tamże) był francuskim duchownym rzymskokatolickim, misjonarzem, wikariuszem apostolskim Junnanu oraz arcybiskupem Kunmingu.
Biografia
Młodość i prezbiteriat
W 1917 roku rozpoczął naukę w Wyższym Seminarium Duchownym w Angers, jednak wkrótce został powołany do służby wojskowej. Po zakończeniu działań wojennych wrócił do seminarium, lecz w trakcie studiów przesiadł się do Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu, gdzie został przyjęty 16 września 1921. Przyjął święcenia diakonatu 26 maja 1923, a prezbiteratu 22 grudnia 1923 (oba z rąk biskupa Jeana-Baptisty-Marii Budesa de Guébrianta, przełożonego generalnego Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu) i stał się kapłanem diecezji Angers, będącym członkiem Towarzystwa Misji Zagranicznych w Paryżu.
W 1924 roku wyruszył na misje do Chin, gdzie został przydzielony do wikariatu apostolskiego Kuejczou. Po opanowaniu języka chińskiego pracował w katedrze w Guiyangu. Następnie przeniósł się na prowincję, gdzie przez 7 lat pełnił rolę jedynego kapłana obsługującego rozległy obszar. W latach 1933-1935 korzystał z urlopu zdrowotnego, a po powrocie kontynuował pracę w Guiyangu.
Episkopat
8 grudnia 1943 roku papież Pius XII mianował go wikariuszem apostolskim Junnanu oraz biskupem tytularnym bidyjskim. Sakrę biskupią przyjął 19 marca 1944 w Guiyangu z rąk wikariusza apostolskiego Guiyangu Jeana Larrarta MEP, a współkonsekratorami byli wikariusz apostolski Chongqingu Louis-Gabriel-Xavier Jantzen MEP oraz wikariusz apostolski Anlongu Alexandre-François-Marie Carlo MEP.
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych, dokonanej przez Piusa XII bullą Quotidie Nos, 11 kwietnia 1946 roku wikariat apostolski Junnanu został podniesiony do rangi archidiecezji i stolicy metropolii oraz zmieniono jego nazwę. W ten sposób Derouineau stał się arcybiskupem Kunmingu. W czasie jego pontyfikatu archidiecezja Kunmingu była uznawana za trudną do prowadzenia ze względu na zróżnicowaną etnicznie i językowo populację oraz rozległość terytorium. Mieszkało tam około 8-10 milionów ludzi, z których katolicy stanowili niewielki procent (około 10 000 osób).
Abp Derouineau odwiedzał wszystkie swoje placówki duszpasterskie, dbając o duchowy rozwój swoich księży, sprowadzając wyspecjalizowanych kaznodziejów do prowadzenia corocznych rekolekcji. Troszczył się także o najuboższych, w tym o osoby dotknięte trąd.
Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 roku, na jego wniosek Stolica Apostolska wyznaczyła administratora apostolskiego, którego wyborem był wikariusz generalny archidiecezji, ks. Louis Ho. Gdy 16 sierpnia 1951 roku został aresztowany, udało mu się uniknąć zamieszania. Abp Derouineau dzielił celę z trzema innymi misjonarzami do maja 1952, kiedy został deportowany z kraju i wrócił do Francji. Pozostał arcybiskupem Kunmingu de iure aż do swojej śmierci, nie mając jednak realnej władzy w archidiecezji. Starał się, w miarę możliwości, podtrzymywać kontakt listowny z chińskimi księżmi i zakonnicami, którzy pozostali w archidiecezji, a także wspierać ich finansowo.
W Francji i Belgii prowadził działalność misyjną wśród członków Petite Église. Jako ojciec soborowy uczestniczył w soborze watykańskim II. Zmarł 30 września 1973 roku.
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Alexandre-Joseph-Charles Derouineau [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-10-16] (ang.).
Archbishop Alexandre-Joseph-Charles Derouineau. GCatholic. [dostęp 2024-10-16]. (ang.).
