Don Alexandre Guy Pingré (urodzony 31 sierpnia?/11 września 1711 w Paryżu, zmarł 20 kwietnia?/1 maja 1796 tamże) był francuskim astronomem, bibliotekarzem, kompozytorem oraz duchownym katolickim.
Życiorys
Młodość
Pingré przyszedł na świat w Paryżu, a swoje pierwsze wykształcenie zdobył w Opactwie św. Wincentego w Senlis. W wieku szesnastu lat wstąpił do zakonu. Po przyjęciu święceń kapłańskich, w 1735 roku objął stanowisko profesora teologii w szkole przynależącej do opactwa. Niedługo po tym, z powodu swojego przywiązania do jansenizmu, został wezwany do przesłuchania przez komisję jezuitów z inicjatywy François-Barthélemi de Salignac, biskupa diecezji Pamiers.
W 1745 roku król Ludwik XV zwołał Kapitułę Generalną Zgromadzenia Kanoników św. Genowefy Paryskiej, do którego należał Pingré, aby wprowadzić politykę królewską przeciwko naukom jansenistów. Członkowie Kapituły byli zobowiązani do złożenia przysięgi posłuszeństwa papieskiej bulli Unigenitus, która potępiała jansenizm. Pingré oraz kilku innych kanoników z opactwa Senlis sprzeciwili się temu i zostali usunięci z Kapituły, a następnie przeniesieni do służby w wiejskich parafiach.
Działalność naukowa
Pingré od młodych lat interesował się astronomią, a w 1749 roku został profesorem astronomii w nowo utworzonej Akademii w Rouen. Pełnił także obowiązki bibliotekarza w Opactwie św. Genowefy w Paryżu, gdzie zbudował obserwatorium astronomiczne i pracował przez czterdzieści lat.
Pomimo problemów ze zdrowiem i słabego wzroku, Pingré wykazał się świetnymi umiejętnościami matematycznymi. Zyskał uznanie w środowisku naukowym, gdy zidentyfikował czterominutowy błąd w obliczeniach Lacaille’a dotyczących zaćmienia Księżyca w 1749 roku. Po obserwacji tranzytu Merkurego w 1753 roku został członkiem korespondującym Francuskiej Akademii Nauk. W 1757 roku zajął się kometami, co zaowocowało obszernym traktatem na temat teorii i historii obserwacji komet. Na podstawie prac Pierre’a Charles’a Lemonniera opublikował również żeglarski almanach zawierający tabele księżycowe. W czasie tranzytu Wenus w 1761 roku wziął udział w nieudanej ekspedycji obserwacyjnej na wyspę Rodrigues, położoną na Oceanie Indyjskim.
W 1767 roku wyruszył z Charles’em Messierem na Bałtyk, aby przetestować chronometry morskie. W 1769 roku uczestniczył w wyprawie naukowej na Haiti, mającej na celu obserwację kolejnego tranzytu Wenus, co tym razem zakończyło się sukcesem. W 1771 roku Pingré, Jean-Charles de Borda oraz kilku innych naukowców wzięli udział w ekspedycji morskiej na pokładzie fregaty La Flore. Niestety, statek został przejęty przez siły brytyjskie, a Pingré stracił wszystkie swoje notatki w trakcie przymusowego pobytu w Portugalii.
Śmierć
Po zlikwidowaniu opactwa w Senlis w wyniku rewolucji francuskiej, Pingré znalazł się w trudnej sytuacji finansowej. Mimo to, dzięki wsparciu innego astronoma, Jérôme’a Lalande’a, który pomógł mu uzyskać dotację w wysokości 3000 franków od francuskiego Zgromadzenia Narodowego, był w stanie kontynuować publikowanie swoich prac aż do śmierci w 1796 roku.
Upamiętnienia
W 1961 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna nadała jego nazwisku nazwę kraterowi na Księżycu.
Jego imię nosi także planetoida (12719) Pingré, odkryta w 1991 roku.
Publikacje
- État du Ciel (1754–1757);
- Cométographie; ou, Traité historique et théorique des comètes (1783);
- Projet d’une histoire d’astronomie du dix-septième siècle (1756–1786).
Zobacz też
IMSLP Utwory organowe różnych autorów, zebrane i zredagowane przez Pingrégo.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Alexandre Guy Pingré. [w:] Catholic Encyclopedia [on-line]. Catholic Online. (ang.).
