Alexandre Garbell (3 maja 1903, Ryga, Łotwa, Imperium Rosyjskie – 31 grudnia 1970, Paryż), znany jako Sacha, był francuskim malarzem związanym z École de Paris.
Życiorys
Garbell rozpoczął swoją przygodę z malarstwem w wieku 13 lat. Po ukończeniu studiów w Moskwie, przeniósł się z rodziną do Niemiec, gdzie uczęszczał na Akademię w Heidelbergu. W 1923 roku osiedlił się w Paryżu, gdzie kontynuował naukę w Académie Ranson pod okiem Rogera Bissière’a, znanego z lirycznego abstrakcjonizmu. W tym czasie nawiązał znajomość z Alfredem Manessierem, Francisem Gruberem i innymi artystami, co wprowadziło go do kręgu znanego jako Szkoła Paryska. Garbell szybko wypracował własny, unikalny styl. Początkowo zafascynowany abstrakcjonizmem, z czasem zaczął unikać skrajnych podziałów między malarstwem abstrakcyjnym a figuratywnym. Ważnym źródłem jego inspiracji były klify oraz plaża w Mers-les-Bains, małej miejscowości w północnej Francji.
Od 1928 roku prace Garbella były regularnie wystawiane w Paryżu, zarówno na wystawach indywidualnych, jak i zbiorowych.
Podczas II wojny światowej Garbell, podobnie jak wielu innych artystów (m.in. Marcelle Rivier, André Lanskoy), znalazł schronienie w Mirmande, gdzie André Lhote, artysta, rzeźbiarz, pedagog i teoretyk sztuki, założył akademię. Garbell został tam zatrudniony jako nauczyciel sztuki, mając wpływ na nowe pokolenie artystów.
W 1946 roku Alexandre Garbell wrócił do Paryża, gdzie zaprzyjaźnił się z Paulem Ackermanem i wystawiał swoje prace w czołowych galeriach, takich jak Delpierre, Galerie du Siècle i Pierre Loeb. Regularnie uczestniczył w ważnych wydarzeniach artystycznych we Francji, takich jak Salon des surindépendants oraz Salon de Mai (w latach 1950, 1954-1961), a także Salon des réalités nouvelles (1961) i Salon Comparaisons (1956, 1957, 1962, 1963). W latach 50. i 60. jego dzieła były prezentowane za granicą, m.in. w Danii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Włoszech oraz USA. W 1956 roku z okazji wystawy Garbella w Nowym Jorku powstał film dokumentalny zatytułowany „Artysta i jego dzieła”.
W 1970 roku w Galerie Framond w Paryżu miała miejsce znacząca wystawa indywidualna pt. „Garbell: 15 lat malarstwa”. Artysta zmarł w grudniu tego samego roku. Alexandre Garbell miał syna, Camille’a Garbella, który również jest rzeźbiarzem.
Najważniejsze dzieła
- Bretońskie skały, 1970
- Wielkie schody Luwru, 1963
- Dzień targowy
- Portret młodej kobiety
- Bukiet tulipanów i anemonów
- Rybacy na plaży
- Portret młodzieńca w płaszczu
- Rodzina na plaży
- Postacie w ogrodzie, 1945
Przypisy
