Alexandre Astruc
Alexandre Astruc (urodzony 13 lipca 1923 w Paryżu, zmarły 19 maja 2016) był francuskim teoretykiem, krytykiem oraz reżyserem filmowym.
Uznawany jest za prekursora nowej fali w francuskim kinie. W 1948 roku opublikował w „L’Écran français” manifest zatytułowany „Naissance d’une nouvelle avant-garde: caméra-stylo”, w którym wyraził koncepcję filmu jako autonomicznej sztuki, posiadającej własny, oryginalny język oraz będącej równoprawnym środkiem ekspresji artystycznej. Choć w praktyce nie udało mu się w pełni zrealizować swoich teorii, to jako jeden z pierwszych świadomie kształtował styl i plastyczność swoich dzieł, takich jak: La rideau cramoisi (1951), Niedobre spotkania (1954), Imiona miłości (1960), Długa droga (1965) oraz Płomień nad Adriatykiem (1968). Był także autorem filmów telewizyjnych, w tym biograficznego filmu Sartre par lui-même (1972).
Na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1955 roku otrzymał Nagrodę Specjalną dla „najbardziej obiecującego nowego reżysera” za film Niedobre spotkania. W 1958 roku był nominowany do Złotego Lwa za film Życie, a w 1965 roku do Złotej Palmy w kategorii najlepszy film krótkometrażowy za dzieło Evariste Galois.
Przypisy
Bibliografia
- Nowa encyklopedia powszechna PWN, red. Barbara Petrozolin-Skowrońska, Warszawa 1998, t. 1, s. 252.
- Alexandre Astruc w bazie IMDb
- Alexandre Astruc w bazie Filmweb
