Alexander Wurz (ur. 15 lutego 1974 w Waidhofen an der Thaya) to austriacki kierowca wyścigowy.
Życiorys
BMX
Alex rozpoczął swoją karierę w konkurencji Mistrzostw Świata BMX, gdzie zdobył tytuł mistrza w 1986 roku. To doświadczenie przygotowało go fizycznie do przyszłych startów w wyścigach motoryzacyjnych. W 2000 roku Wurz powrócił do swoich rowerowych początków, występując w zespole MTB wspólnie z rodakiem Markusem Rainerem. Zespół Rainer-Wurz.com jest obecnie wspierany przez sponsorów McLarena, takich jak Siemens oraz Cannondale, i ma na koncie wiele tytułów mistrzów świata.
Wczesne lata
Jak to bywa w przypadku prawie każdego kierowcy F1, jego kariera zaczęła się od kartingu. W 1991 roku Wurz zadebiutował w Formule Ford, a w 1993 roku przeszedł do niemieckiej Formuły, zdobywając tam trzy tytuły. W 1996 roku wystartował w serii DTM, prowadząc Opla Calibrę w zespole Joest. W tym samym roku, współpracując z Davy’m Jonesem i Manuelem Reuterem, odniósł zwycięstwo w 24-godzinnym wyścigu Le Mans, stając się wówczas najmłodszym zwycięzcą tej prestiżowej imprezy.
Benetton
Debiut Wurza w Formule 1 miał miejsce 15 czerwca 1997 roku, kiedy to zastąpił innego austriackiego kierowcę, Gerharda Bergera w zespole Benetton. W swoim trzecim wyścigu zajął miejsce na podium, co zaowocowało przyznaniem mu statusu etatowego kierowcy na kolejny sezon. Spędził w Benettonie trzy sezony, w tym pewien czas jako partner Giancarlo Fisichelli. Dobre wyniki na początku sezonu 1998 zapowiadały świetlaną przyszłość, a Wurz zyskał zainteresowanie Ferrari. Niestety, jego trzy lata w Benettonie okazały się rozczarowujące, szczególnie pod koniec, gdy Fisichella osiągał lepsze rezultaty.
Z kierowcy wyścigowego na testera
W 2001 roku, nie mogąc znaleźć zatrudnienia w żadnym z zespołów, Wurz przeszedł do roli trzeciego kierowcy (testera) w McLarenie. W kwietniu 2005 roku, gdy Juan Pablo Montoya doznał kontuzji, Wurz wziął udział w Grand Prix San Marino, gdzie zajął czwarte miejsce, a po dyskwalifikacji kierowców BAR-Hondy awansował na trzecią pozycję. To osiągnięcie dało mu wyjątkowy rekord – żaden kierowca nie stanął na podium po tak długiej przerwie, ponieważ Wurz czekał na ten sukces przez 8 lat. Jego jazda w Imoli była imponująca, mimo że zmagał się z niewygodą w samochodzie, często prowadząc jedną ręką.
Po podpisaniu kontraktu z McLarenem jako kierowca testowy, Wurz pragnął powrócić do regularnych wyścigów. W tamtym okresie wielokrotnie spekulowano na temat jego potencjalnego angażu w wyścigach. Jego wzrost (186 cm) w Formule 1 mógł być przeszkodą, co miało znaczenie, gdyż był bliski jazdy dla Red Bulla w 2005 roku, z powodu zaniedbań projektantów McLarena w kwestię rozmiaru bolidu. W 2003 roku rozważano jego angaż w zespole Jaguara, gdzie mógłby rywalizować z Antonio Pizzonią. McLaren jednak starał się stworzyć nowy, lepszy samochód, blokując ten ruch, co pozwoliło Wurzowi pozostać w zespole ze względu na jego umiejętności i rozwój. Jaguar natomiast postanowił dać szansę Pizzonii, który miał już doświadczenie, po wcześniejszym debiucie Justina Wilsona.
Williams
Na początku 2006 roku Alex Wurz podpisał kontrakt z zespołem Williams F1 jako kierowca testowy oraz rezerwowy. W ciągu całego sezonu 2006 pełnił rolę testera w piątkowych treningach. W związku z odejściem Marka Webbera, 3 sierpnia 2006 roku otrzymał szansę podpisania umowy na regularne starty w sezonie 2007. To był jego pierwszy pełny sezon w roli kierowcy w Grand Prix od 2000 roku, a jego partnerem był Niemiec Nico Rosberg.
Honda
8 października 2007 roku ogłosił, że kończy swoją karierę w Formule 1 ze skutkiem natychmiastowym. Niespodziewanie 10 stycznia 2008 roku zespół Honda ogłosił, że Wurz został ich kierowcą testowym.
Wyniki
Formuła 1
Podsumowanie
