Alexander Freiherr von Koller
Alexander Freiherr von Koller (urodzony 3 czerwca 1813 w Pradze, zmarły 29 maja 1890 w Baden) był oficerem Armii Austro-Węgier, który osiągnął stopień generała kawalerii. Sprawował funkcję generała-głównodowodzącego w Pradze i Pressburgu oraz był ministrem wojny Austro-Węgier w latach 1874-1876.
Życiorys
W 1829 roku, po ukończeniu Technicznej Akademii Wojskowej, rozpoczął służbę w 9. Pułku Huzarów. W 1831 roku awansował na stopień podporucznika (niem. Leutnant). Jako kapitan w czasie Wiosny Ludów brał udział w walkach z Piemontczykami, w tym w bitwie pod Custozą. Po zakończeniu konfliktu awansował na majora i służył kolejno w 4., 12. i 5. Pułku Huzarów, którego stał się dowódcą w stopniu pułkownika (niem. Oberst).
W 1859 roku, jako generał major (niem. Generalmajor), uczestniczył w wojnie francusko-austriackiej. Wyróżnił się podczas bitew pod Magentą i Solferino, co zaowocowało odznaczeniem przez cesarza Franciszka Józefa kawalerią Orderu Leopolda z dekoracją wojenną. Następnie objął dowództwo nad brygadą kawalerii na Węgrzech.
W czasie konfliktu prusko-austriackiego pełnił funkcję brygadiera w 2. Korpusie i był zastępcą dowódcy tego korpusu FZM Carla Thun-Hohenstein. Otrzymał Order Korony Żelaznej II klasy z dekoracją wojenną za swoje zasługi. W 1868 roku został, w stopniu marszałka polnego porucznika (niem. Feldmarschalleutnant), generałem-głównodowodzącym (niem. Comandirender General) w Pradze. W 1870 roku objął stanowisko głównodowodzącego w Pressburgu, gdzie skutecznie opanował niepokoje społeczne w regionie, egzekwując zapisy Konstytucji Austro-Węgier.
W 1874 roku, jako generał kawalerii (niem. General der Cavalerie), został ministrem wojny Austro-Węgier. Jego osiągnięciem na tym stanowisku było wprowadzenie do armii dział ze stali brązowej oraz granatu pierścieniowego, opracowanych przez FML Franza von Uchatiusa. W 1876 roku, z powodu problemów zdrowotnych, przeszedł w stan spoczynku. W uznaniu zasług dla państwa i dworu, 20 czerwca 1876 roku, został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa Krzyżem Wielkim Orderu Świętego Stefana oraz mianowany dożywotnim członkiem Izby Panów. Od 1875 roku pełnił funkcję szefa 8. Pułku Huzarów.
Odznaczenia
Odznaczenia von Kollera obejmują między innymi:
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana
- Krzyż Wielki Orderu Leopolda
- Kawaler Orderu Korony Żelaznej I klasy
- Kawaler Orderu Korony Żelaznej II klasy z dekoracją wojenną
- Kawaler Orderu Leopolda z dekoracją wojenną
- Order Świętej Anny II klasy w brylantach (Imperium Rosyjskie)
- Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie)
- Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)
- Krzyż Wielki Orderu Domowego i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg)
Przypisy
Bibliografia
Sommeregger: Allgemeine Deutsche Biographie 51. 1906. (niem.).
Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Band 4, Wiedeń: Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 1966 (niem.).
Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1876, Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1876 (niem.).
