Alexander Tilloch Galt
Alexander Tilloch Galt (6 września 1817 – 19 września 1893) był kanadyjskim politykiem działającym w drugiej połowie XIX wieku. Był jednym z uczestników konferencji w Charlottetown oraz Quebecu i jest uważany za jednego z Ojców Konfederacji. Galt miał znaczący wpływ na politykę swoich czasów, a podczas konferencji poświęcał się przede wszystkim kwestiom gospodarczym oraz obronie praw mniejszości religijnych.
Urodził się w Anglii, a po raz pierwszy przybył do Kanady w 1828 roku wraz z ojcem, Johnem Galtem, który był założycielem Canada Company. Na stałe osiedlił się w Kanadzie, gdy jego ojciec organizował kolejne przedsięwzięcie – British American Land Company, która zarządzała obszarem 800 tysięcy akrów wokół Sherbrooke. Głównym celem tej kompanii było promowanie osadnictwa anglosaskiego w Dolnej Kanadzie, gdzie dominowali frankofoni. W 1835 roku, mając 18 lat, Galt rozpoczął pracę jako urzędnik w zarządzie kompanii, a jego błyskawiczny awans doprowadził do objęcia stanowiska komisarza w 1844 roku, co otworzyło mu drzwi do działalności politycznej.
Początek kariery politycznej Galta był związany z partią rouge, jednak z upływem czasu przeszedł na prawą stronę sceny politycznej. Został bliskim współpracownikiem Johna Macdonalda i George’a-Étienne Cartiera, wchodząc w 1858 roku do ich rządu jako minister finansów. Uznawany jest za twórcę idei Konfederacji, a w tym samym roku namówił swoich konserwatywnych przyjaciół do podjęcia działań mających na celu jej realizację. W 1858 roku, wspólnie z Cartierem i Johnem Rossem, udał się do Londynu, aby przedstawić królowej Wiktorii propozycję konfederacji.
Po utworzeniu nowego konserwatywnego rządu Macdonalda-Taché, Galt został przewodniczącym komisji odpowiedzialnej za restrukturalizację kolonii. Wówczas opracowano założenia konfederacji, które stały się fundamentem dyskusji na konferencjach w Charlottetown i Quebecu, gdzie Galt był jednym z najaktywniejszych uczestników.
W pierwszym rządzie suwerennej Kanady Macdonalda objął stanowisko ministra finansów, jednak został zmuszony do rezygnacji po głośnej upadłości Commercial Bank of Kingston. Po roku 1872 wycofał się z aktywnego życia politycznego, decydując się na spokojniejsze życie domowe. Zmarł w 1893 roku w Montrealu.
Przypisy
