Alexander Rahr (urodzony 2 marca 1959 w Tajpej) to niemiecki historyk oraz politolog, który specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących Europy Wschodniej i Eurazji. Jest także publicystą oraz dziennikarzem.
Życiorys
Wiedzę zdobywał na Uniwersytecie w Monachium.
W latach 1977–1985 współpracował jako doradca z Bundesinstitut für Ostwissenschaftliche und Internationale Studien (BIOst) w Kolonii, instytucją badawczą koncentrującą się na politycznych zagadnieniach dotyczących Europy Wschodniej, Rosji, Kaukazu, Azji Środkowej i Chin. W ramach projektu Sowjetelite zespół ten stworzył rozbudowaną bazę danych i analizy odnoszące się do wysokich urzędników ZSRR. Eksperci z BIOst pełnili także funkcję doradczą dla Bundestagu.
W 1980 roku rozpoczął pracę jako wykładowca na uniwersytecie w Monachium, gdzie pozostał do 1988 roku, prowadząc zajęcia z politologii oraz historii najnowszej.
W okresie 1982-1994 aktywnie współpracował z Radiem Wolna Europa, a od 1986 roku dołączył do zespołu ekspertów w RAND Corporation. Po zakończeniu współpracy z RWE w 1994 roku, został doradcą ministra spraw zagranicznych Niemiec, Klausa Kinkela.
Od 1995 roku pełnił funkcję dyrektora Centrum Rosji i Eurazji, które w 2010 roku zmieniło nazwę na Centrum Bertholda Beitza ds. Rosji, Ukrainy, Białorusi i Azji Centralnej.
Jest członkiem Forum Dialogu Petersburskiego, które promuje dialog i budowanie społeczeństwa obywatelskiego w Rosji, gdzie pełni rolę koordynatora ds. rozwoju. Ponadto jest dyrektorem Forum Niemiecko-Rosyjskiego. W latach 2012–2015 był doradcą w firmie Wintershall Holding GmbH oraz współpracował z Niemiecko-Rosyjską Izbą Handlu Zagranicznego. Należy do rosyjskiego klubu dyskusyjnego Klub Wałdaju oraz ukraińskiego stowarzyszenia dyrektorów Yalta European Strategy (YES).
W 2003 roku został uhonorowany Orderem Zasługi RFN za swój wkład w rozwój i normalizację relacji niemiecko-rosyjskich. Jest także profesorem honoris causa na MGIMO w Moskwie.
Osobiście zna Władimira Putina i w 2013 roku, wspólnie z Hansem-Dietrichem Genscherem, prowadził negocjacje dotyczące amnestii dla antykremlowskiego oligarchy Michaiła Chodorkowskiego. Po jego uwolnieniu, powitał go osobiście na lotnisku w Berlinie.
Uważany jest za kluczową postać w nieformalnych kontaktach niemiecko-rosyjskich. Krytycy określają go jako głównego apologetę Putina w Niemczech.
Jest synem Gleba Rahra i Sofii Rahr z domu Oriechowa. Jego ojciec był także historykiem i politologiem, specjalizującym się w geopolityce oraz historii krajów Europy Wschodniej, pochodził z rodziny niemieckich kupców bałtyckich. Matka była córką Wasilija Oriechowa. Alexander Rahr jest żonaty z Anną, z którą ma syna oraz córkę.
Publikacje
- Gorbatschow – der neue Mann. Universitas-Verlag, 1986, ISBN 3-8004-1107-5.
- Wladimir Putin. Der Deutsche im Kreml. Universitas-Verlag, 2000, ISBN 978-3-8004-1408-6.
- Russland gibt Gas. Hanser-Wirtschaft, 2008, ISBN 978-3-446-41395-5.
- Putin nach Putin. Universitas-Verlag, 2009, ISBN 978-3-8004-1481-9.
- Der kalte Freund. Warum wir Russland brauchen: die Insider-Analyse. Hanser-Wirtschaft, München 2011, ISBN 978-3-446-42438-8.
- 2054: Putin decodiert. Eulenspiegel Verlage GmbH, 2018, ISBN 978-3-360-01341-5.
Przypisy
Bibliografia
- Alexander Rahr, Petersburger Dialog
- Russland-Experte Rahr: „Deutschlands Ostpolitik hat die Balance verloren”, Der Spiegel
