Alexander McDonnell

Alexander McDonnell (ur. 22 maja 1798 w Belfaście, zm. 14 września 1835 w Londynie) był irlandzkim szachistą, który zdobył uznanie dzięki serii pojedynków z francuskim mistrzem Louisem de la Bourdonnais w lecie 1834 roku.

McDonnell pochodził z zamożnej irlandzkiej rodziny, w której zarówno ojciec, jak i stryj wykonali zawód lekarza. Po ukończeniu edukacji w kierunku handlowym, przez pewien czas pracował w Indiach Zachodnich. W 1820 roku objął stanowisko sekretarza Kupieckiego Komitetu Indii Zachodnich w Londynie, co przyniosło mu znaczne dochody oraz sporo wolnego czasu, który poświęcał na rozwijanie swoich umiejętności w szachach. W 1825 roku został uczniem uznanego brytyjskiego szachisty Willima Lewisa. Jego postępy były tak wyraźne, że Lewis zaczął unikać gier z własnym uczniem.

W 1831 roku w Londynie George Walker założył Westminsterski Klub Szachowy, gdzie McDonnell szybko zyskał znaczącą pozycję. W 1834 roku klub zaprosił w imieniu McDonnella francuskiego mistrza, uważanego za najsilniejszego szachistę na świecie, Louisa de la Bourdonnaisa. Latem tego roku rozegrano razem sześć meczów. Z 85 partii McDonnell wygrał 27, a przegrał 45. Choć McDonnell wygrał jeden z meczów minimalną przewagą, dla wszystkich obserwatorów było jasne, że La Bourdonnais był lepszym szachistą.

Partie te były szeroko relacjonowane, analizowane i komentowane przez ekspertów w całej Europie, co stanowiło wyjątkowe wydarzenie w historii szachów. Przebieg meczów został szczegółowo opisany w książce, która przez wiele lat była źródłem wiedzy dla kolejnych pokoleń szachistów. Szósty mecz został przerwany, ponieważ La Bourdonnais musiał wrócić do Paryża, aby poradzić sobie z problemami finansowymi spowodowanymi nieudanymi inwestycjami. Choć planowano kontynuację meczu, rok później McDonnell zmarł z powodu szybko postępującej choroby.