Alexander Kolisko
Alexander Kolisko (6 listopada 1857, Wiedeń – 23 lutego 1918, Wiedeń) był austriackim lekarzem i patologiem.
Życiorys
W 1881 roku uzyskał tytuł doktora nauk medycznych na Uniwersytecie Wiedeńskim. Następnie pracował jako asystent Johanna Kundrata w instytucie anatomii patologicznej. Później pełnił funkcję prosektora w Leopoldstädter Kinderspital w Wiedniu. W 1898 roku objął katedrę medycyny sądowej po Eduardzie von Hofmannie. W 1916 roku zastąpił Antona Weichselbauma na katedrze anatomii patologicznej na Uniwersytecie Wiedeńskim.
Był mężem pianistki Amalie Freiin von Eschenburg, a ich synem był antropozof Eugen Kolisko (1893–1939).
Dorobek naukowy
Alexander Kolisko koncentrował się głównie na medycynie sądowej, prowadząc badania dotyczące m.in. zmian w mózgu spowodowanych zatruciem tlenkiem węgla. Szczególnie interesowały go nagłe zgony z przyczyn naturalnych. Wspólnie z położnikiem Carl Breusem opracował system klasyfikacji nieprawidłowości miednicy kostnej.
Wybrane prace
- Alexander Kolisko, Emil Redlich: Schemata zum Einzeichnen von Gehirnbefunden. Leipzig und Wien: Verlag Deuticke, 1895
- Beiträge zur Kenntnis der osteomyelitis. Wien, 1896
- Alexander Kolisko, Carl Breus: Die pathologischen Beckenformen. Leipzig, 1904
Przypisy
Bibliografia
Kolisko Alexander. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950 (ÖBL). Band 4, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wiedeń 1969, s. 83
Alexander Kolisko. Wiener medizinische Wochenschrift 9, s. 397, 1918
