Alexander Kanoldt (ur. 29 września 1881 w Karlsruhe, zm. 24 stycznia 1939 w Berlinie) był niemieckim malarzem oraz pedagogiem.
Życiorys
W latach 1906-1909 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Karlsruhe pod okiem Ernsta Schurtha oraz Friedricha Fehra. W tym czasie nawiązał bliską przyjaźń z malarzem Adolfem Erbslöhem. W 1909 roku, razem z Erbslöhem, a także Wassilym KandinskyAlexejem von Jawlenskim, Gabrielą Münter oraz Marianną von Werefkin, założył w Monachium „Neue Künstlervereinigung München” (Nowe Zrzeszenie Artystów w Monachium), z którego w 1911 roku wyodrębniła się redakcja Błękitnego Jeźdźca.
W trakcie I wojny światowej pełnił służbę w stopniu oficera.
Po wojnie, pod wpływem Georga Schrimpfa, zaczął tworzyć w magicznej odmianie Nowej Rzeczowości. W 1925 roku wziął udział w wystawie „Nowej Rzeczowości” w Mannheim, prezentując liczne swoje prace.
W latach 1925–1931 pełnił funkcję profesora w Państwowej Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu.
W 1932 roku przystąpił do NSDAP, a w 1933 roku został profesorem w Wyższej Szkole Sztuki w Berlinie oraz senatorem Pruskiej Akademii Sztuki. Mimo to jego twórczość została zaliczona do „sztuki zdegenerowanej”, a jego dzieła zostały skonfiskowane z muzeów. W 1936 roku zrezygnował z profesury z powodów zdrowotnych.
Bibliografia
Edith Ammann: Das graphische Werk von Alexander Kanoldt. Staatliche Kunsthalle Karlsruhe, 1963. 25 S. ASIN B0000BFSHH
Alexander Kanoldt 1881-1939. Gemälde, Zeichnungen, Lithographien. 225 Seiten. (Katalog wystawy 1987), Museum für Neue Kunst Freiburg, 1987. ISBN 3-87885-151-0.
Biografia
