Alexander Gore Arkwright Hore-Ruthven (ur. 6 lipca 1872 w Windsorze, zm. 2 maja 1955 w Shipton Moyne) był brytyjskim arystokratą i politykiem, który pełnił funkcję gubernatora generalnego Australii. Był młodszym synem Waltera Hore-Ruthvena, 9. lorda Ruthven of Freeland, oraz lady Caroline Gore, córki 4. hrabiego Arran.
Życiorys
Młodość i kariera wojskowa
W młodości uczęszczał do Eton College, jednak nie ukończył edukacji, gdyż został wydalony z powodu problemów ze wzrokiem. W 1898 roku wstąpił do brytyjskiej armii, biorąc udział w walkach w Sudanie jako kapitan w 3. regimencie lekkiej piechoty górskiej (3rd Regiment, The Highland Light Infantry). 22 września, w trakcie starć pod Al-Kadarif, zauważył rannego egipskiego oficera leżącego przed atakującymi derwiszami. Narażając własne życie, Hore-Ruthven udał się z pomocą do oficera i przeniósł go w bezpieczne miejsce, za linie 16. batalionu egipskiego. Za tę odważną postawę został uhonorowany Krzyżem Wiktorii. W 1905 roku został adiutantem lorda Dudleya, który był lordem namiestnikiem Irlandii. Gdy w 1908 roku Dudley objął stanowisko gubernatora generalnego Australii, powołał Hore-Ruthvena na stanowisko sekretarza wojskowego.
Po dwuletnim pobycie w Australii, w 1910 roku Hore-Ruthven przeniósł się do Indii, gdzie kontynuował swoją służbę wojskową. Wziął udział w I wojnie światowej, walcząc zarówno na froncie francuskim, jak i w kampanii pod Gallipoli, gdzie był wielokrotnie ranny. Wojnę zakończył w stopniu brygadiera-generała. W latach 1919-1920 dowodził brytyjskimi siłami w Niemczech, a w kolejnych latach pełnił różne funkcje w Sztabie Generalnym.
Gubernator w Australii
W 1928 roku został mianowany gubernatorem Australii Południowej. W Londynie, w czasie meczu krykietowego w Adelaide w 1933 roku, wprowadził spokój w napiętych relacjach anglo-australijskich. Jego kadencja jako gubernatora Australii Południowej zakończyła się w 1934 roku, ale już rok później objął stanowisko gubernatora Nowej Południowej Walii oraz tytuł barona Gowrie. W 1936 roku, ze względu na swoje wojskowe osiągnięcia oraz doświadczenie, został mianowany 10. gubernatorem generalnym Australii. Na tym stanowisku zyskał sympatię Australijczyków, choć nie był zbyt widoczny w życiu publicznym. Ważnym wydarzeniem było to, że Gowrie stał się pierwszym gubernatorem generalnym, który reprezentował Australię na arenie międzynarodowej, odwiedzając Holenderskie Indie Wschodnie w 1938 roku. Po śmierci premiera Josepha Lyonsa w kwietniu 1939 roku, Gowrie mianował Earle’a Page’a tymczasowym premierem, co było jedynym przypadkiem, kiedy gubernator miał wpływ na obsadę urzędów w Australii.
Gowrie dążył do utrzymania stabilności w rządach australijskich, na przykład w 1940 roku, kiedy doszło do podziału w partii rządzącej UAP, wezwał secesjonistów na audiencję i zażądał, aby zadeklarowali wsparcie dla nowego rządu, co rzeczywiście miało miejsce. Podczas II wojny światowej wspierał brytyjską politykę, w tym udział wojsk australijskich w konflikcie. W 1943 roku przeprowadził inspekcję alianckich oddziałów w Australii i Nowej Gwinei. Jego kadencja zakończyła się we wrześniu 1944 roku, jednak pozostał na swoim stanowisku do czasu przybycia nowego gubernatora, Henryka Windsora, księcia Gloucester.
Późniejsze życie
W 1945 roku wrócił do Wielkiej Brytanii, gdzie został mianowany hrabią Gowrie. Otrzymał także tytuły zastępcy konstabla oraz gubernatora porucznika zamku Windsor. W 1948 roku wybrano go na prezesa Marylebone Cricket Club. Zmarł w swojej rezydencji w hrabstwie Gloucestershire.
Rodzina
1 czerwca 1908 roku poślubił Zarę Pollok (20 stycznia 1879 – 19 lipca 1965), córkę Johna Polloka. Alexander i Zara mieli dwóch synów:
- major Alexander Hardinge Patrick Hore-Ruthven (30 sierpnia 1913 – 24 grudnia 1942), który zmarł z ran odniesionych podczas rajdu na Trypolis; ożenił się z Pamelą Fletcher, a ich synem jest Alexander Ruthven, 2. hrabia Gowrie.
- Alastair Malise Hore-Ruthven (2 sierpnia 1917 – 1918).
Odznaczenia
Lord Gowrie był kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu św. Michała i św. Jerzego, Krzyża Towarzyskiego Orderu Łaźni oraz odznaczenia Distinguished Service Order. Był także członkiem Tajnej Rady oraz związany z masonerią.
Bibliografia
Deirdre Morris, Chris Cunneen, Gowrie, first Earl of (1872-1955), w: Australian Dictionary of Biography. Online Edition (en) [dostęp 2010-08-13]
