Alexander Hall (piłkarz)

Alexander Noble „Sandy” Hall

Alexander Noble „Sandy” Hall (urodzony 3 grudnia 1880 w Aberdeen lub Peterhead, zmarł 25 września 1943 w Toronto) był kanadyjskim piłkarzem pochodzenia szkockiego, który grał w kanadyjskim klubie Galt F.C. oraz zdobył złoty medal olimpijski. Był pierwszym sportowcem urodzonym w Szkocji, który osiągnął ten sukces na igrzyskach olimpijskich.

Wczesne życie i kariera

Hall przyszedł na świat w Szkocji i dorastał w nadmorskim miasteczku Peterhead jako syn poławiacza wielorybów. Zajmował się obróbką granitu, jednak w 1901 roku zdecydował się na emigrację do Kanady. Osiedlił się w Galt w Ontario (obecnie część miasta Cambridge) w poszukiwaniu pracy w branży budowlanej i dołączył do lokalnego klubu piłkarskiego. W 1904 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Saint Louis, gdzie był jedynym przedstawicielem swojej drużyny, który nie pochodził z Ameryki Północnej.

Igrzyska olimpijskie 1904

Wówczas w zawodach brały udział trzy drużyny klubowe: dwa z USA oraz jeden z Kanady. Kanadyjczycy wygrali wszystkie mecze, zdobywając złoto. Hall, występując na pozycji środkowego napastnika, zdobył hat-tricka w meczu przeciwko Christian Brothers’ College. Wraz z rodakiem Tomem Taylorem został królem strzelców tego turnieju.

Kariera w Europie

Po igrzyskach Hall przeniósł się z powrotem do Europy, konkretnie do Berlina, a następnie na Wyspy Brytyjskie, gdzie rozpoczął karierę profesjonalnego piłkarza. Zadebiutował w pierwszej lidze angielskiej 7 września 1907 roku, grając w drużynie Newcastle United, gdzie zdobył dwa gole w sześciu meczach. W swojej karierze występował także w klubach takich jak Dundee (33 mecze w latach 1907–1908 i 1909–10), Dunfermline (gdzie był grającym trenerem), Mimico Beach oraz Toronto Scots.

Życie osobiste i wojna

Latem 1912 roku odwiedził swoją matkę w rodzinnym Peterhead. W trakcie tej wizyty uratował pięcioletniego chłopca, Alicka McKenziego, który tonął w morzu. Jego heroiczny czyn został doceniony przez przedstawicieli Carnegie Hero Fund oraz Royal Humane Society, którzy go uhonorowali. W czasie I wojny światowej służył w brytyjskiej artylerii. Po wojnie zmagał się z reumatyzmem, ale jeszcze przez krótki czas grał w piłkę nożną. W 1923 roku osiedlił się na stałe w Kanadzie, gdzie zmarł.

W czasie wojny był związany z Elizabeth Gibson, z którą miał troje dzieci.