Alexander Gauland (urodzony 20 lutego 1941 w Chemnitz) to niemiecki prawnik, dziennikarz oraz polityk, który jest jednym z liderów partii Alternatywa dla Niemiec (AfD) oraz deputowanym do Bundestagu.
Życiorys
Urodził się 20 lutego 1941 roku w Chemnitz, gdzie dorastał w NRD. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1959 roku, w 1960 roku przeprowadził się do RFN. Studiował nauki polityczne oraz prawo na Uniwersytecie w Marburgu, gdzie zdał państwowe egzaminy prawnicze pierwszego i drugiego stopnia, a w 1971 roku uzyskał tytuł doktora w dziedzinie prawa.
Przez około 40 lat był członkiem Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej (CDU). Na początku lat 70. pracował w biurze prasowym rządu federalnego. W latach 1974–1975 był zatrudniony w konsulacie w Edynburgu. Od 1977 roku kierował biurem burmistrza Frankfurtu nad Menem. W latach 1987–1991 pełnił funkcję sekretarza stanu i kierował Kancelarią Stanu Hesji w czasie rządów Waltera Wallmanna. W okresie 1991–2005 był wydawcą „Märkische Allgemeine” w Poczdamie, a następnie współpracował jako dziennikarz z takimi tytułami jak „Die Zeit”, „Cicero” oraz „Frankfurter Allgemeine Zeitung”. W latach 1989–2007 opublikował sześć książek.
W jesieni 2012 roku był jednym z inicjatorów powołania „Wahlalternative 2013”, co doprowadziło do utworzenia Alternatywy dla Niemiec w 2013 roku. W ramach AfD objął stanowisko zastępcy rzecznika krajowego oraz lidera struktur partii w Brandenburgii. W 2014 roku był głównym kandydatem ugrupowania w wyborach do landtagu, gdzie zdobył mandat deputowanego.
W kwietniu 2017 roku, po rezygnacji Frauke Petry z kandydowania na kanclerza z ramienia AfD, partia wskazała jako głównych kandydatów do wyborów parlamentarnych we wrześniu 2017 roku Alice Weidel i Alexandra Gaulanda. Ugrupowanie zdobyło sukces wyborczy, wchodząc po raz pierwszy do Bundestagu jako trzecia siła parlamentarna, uzyskując około 13% głosów i wprowadzając ponad 90 przedstawicieli. Alexander Gauland otrzymał jeden z mandatów poselskich w Bundestagu i został wybrany na współprzewodniczącego frakcji AfD.
W grudniu 2017 roku został jednym z dwóch przewodniczących AfD, obok Jörga Meuthena. W listopadzie 2019 roku na tym stanowisku zastąpił go Tino Chrupalla. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2021 oraz 2025 roku.
