Alexander Frick (ur. 18 lutego 1910 w Schaan, zm. 31 października 1991 tamże) był liechtensteińskim politykiem, aktywnym członkiem Postępowej Partii Obywatelskiej, a także premierem Liechtensteinu w latach 1945–1962 oraz przewodniczącym Landtagu.
Życiorys
Jego rodzicami byli rolnik Alexander oraz jego żona Theresia z domu Wagner. Miał dziewięcioro rodzeństwa. W 1939 roku poślubił Hildegard z domu Kranz, z którą miał dziewięcioro dzieci. W latach 1925–1929 uczęszczał do kolegium nauczycielskiego w Rickenbach. Po zakończeniu nauki pracował jako urzędnik w administracji skarbowej, a od 1936 do 1945 roku pełnił funkcję naczelnika urzędu skarbowego w Liechtensteinie. W 1931 roku zainicjował ruch skautowy w księstwie, a w latach 1935–1936 był prezesem Komitetu Olimpijskiego Liechtensteinu.
Po zakończeniu II wojny światowej Josef Hoop ustąpił ze stanowiska premiera. 3 września 1945 roku Alexander Frick objął urząd premiera Liechtensteinu z rekomendacji Postępowej Partii Obywatelskiej. W trakcie swojej kadencji dążył do złagodzenia napięć między zwolennikami III Rzeszy a przeciwnikami nazizmu. Jego plan obejmował reintegrację społeczną byłych nazistów, jak również ukaranie osób odpowiedzialnych za przestępstwa w okresie nazizmu. Ukarano m.in. osoby zaangażowane w nieudany zamach stanu z 1939 roku. Po objęciu urzędowania Alexander Frick musiał również zmierzyć się z problemem dezerterów z 1 Rosyjskiej Armii Narodowej, którzy pozostali w księstwie. Związek Radziecki zażądał ich ekstradycji, jednak premier zdecydował się nie wydalać obywateli ZSRR, oferując im azyl. W czasie jego kadencji unormowały się stosunki z Austrią, a relacje ze Szwajcarią dalej się rozwijały; Liechtenstein zaczął aktywnie uczestniczyć w międzynarodowych organizacjach. W polityce wewnętrznej wprowadzono m.in. ubezpieczenia emerytalne i rentowe, powstała szkoła techniczna Abendtechnikum Vaduz, a także stworzono wiele nowych miejsc pracy w sektorze przemysłowym oraz obniżono podatki dla przedsiębiorców. Jednocześnie prowadził dość restrykcyjną politykę imigracyjną.
22 czerwca 1962 roku z powodów zdrowotnych Alexander Frick złożył rezygnację z funkcji premiera, kończąc swoje urzędowanie 16 lipca tego samego roku. Był przewodniczącym rady Abendtechnikum Vaduz oraz przewodniczącym rad dyrektorów w Liechtensteinische Kraftwerke i Ivoclar-Vivadent. W latach 1966–1974 pełnił mandat posła do Landtagu, gdzie był przewodniczącym w latach 1966–1970 oraz wiceprzewodniczącym w latach 1970–1974.
W 1961 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu we Fryburgu. W 1967 roku został odznaczony Wielkim Krzyżem z Brylantami Orderu Zasługi Księstwa Liechtenstein.
