Sir William Alexander Clarke Bustamante
Sir William Alexander Clarke Bustamante (urodzony 24 lutego 1884 w pobliżu Kingston na Jamajce, zmarły 6 sierpnia 1977) był jamajskim politykiem oraz działaczem związkowym. Został odznaczony tytułem Bohatera Narodowego Jamajki. W 1938 roku założył centralę związków zawodowych, a w 1943 roku Jamajską Partię Pracy, której przewodniczył do 1967 roku. Pełnił funkcję głównego ministra Jamajki od 5 maja 1953 do 2 lutego 1955, a następnie był pierwszym premierem kraju po uzyskaniu niepodległości, sprawując urząd od 29 kwietnia 1962 do 23 lutego 1967.
Był synem irlandzkiego plantatora i przez długi czas mieszkał poza granicami kraju, głównie w Nowym Jorku, na Kubie oraz w Panamie. W 1932 roku wrócił na Jamajkę, gdzie udało mu się zmobilizować wcześniej apolitycznych jamajskich robotników do tworzenia związków zawodowych. W 1940 roku, podczas stanu wyjątkowego, został internowany na zlecenie gubernatora. W 1943 roku ustanowił Partię Pracy Jamajki, która w 1944 roku zdobyła większość w wyborach do Izby Reprezentantów. Uznany przez kolejnych rządzących w Wielkiej Brytanii za lidera Jamajki, w 1955 roku otrzymał tytuł szlachecki. Jego rządy napotkały opór, co doprowadziło do niepowodzenia projektu federacji głównych Wysp Karaibskich. W sierpniu 1962 roku Jamajka uzyskała status dominium, a Bustamante objął urząd szefa rządu, jednak z powodu złego stanu zdrowia nie mógł pełnić funkcji premiera dłużej niż trzy lata.
Jego wizerunek widnieje na jamajskich monetach o nominale 1 dolara, które były bite z przerwami od 1969 roku.
Bibliografia
- F. Hill, Bustamante and his Letters, Kingston (Jamaica) 1976
- G. K. Lewis, The Growth of the Modern West Indies, 1968
- Alan Palmer, Kto jest kim w polityce. Świat od roku 1860, Wydawnictwo Magnum, Warszawa, 1998, przeł. Wiesław Horabik, Tadeusz Szafrański, s. 76-77
