Alexander Heinrich Braun w taksonomii: A.Braun (urodzony 10 maja 1805 roku w Ratyzbonie, zmarły 29 marca 1877 roku w Berlinie) był niemieckim botanikiem oraz wykładowcą akademickim na uniwersytetach w Karlsruhe, Fryburgu Bryzgowijskim, Gießen i Berlinie. Był przedstawicielem szkoły filozofii naturalnej i zajmował się morfologią roślin.
Życiorys
Alexander Heinrich Braun pochodził z rodziny urzędnika pocztowego, Alexandra Brauna, oraz jego żony, Henrietty. Już w młodym wieku, w wieku 6 lat, rozpoczął swoje zainteresowanie botaniką, prowadząc herbarium, które pięć lat później zawierało niemal 4000 okazów, w tym 200 roślin zarodnikowych. Uczył się w liceum w Karlsruhe, gdzie nauczał go Karl Christian Gmelin (1762–1837). Już w czasie nauki szkolnej, Braun zaczął publikować prace dotyczące botaniki, takie jak „Bemerkungen über einige Lebermoose” (1821) oraz „Ueber Oxalis corniculata und stricta” (1822).
W 1824 roku, z namowy ojca, rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Heidelbergu, jednak koncentrował się głównie na botanice. Uczęszczał na wykłady prowadzone przez botaników, takich jak Gottlieb Wilhelm Bischoff (1797–1854), Johann Heinrich Dierbach (1788–1845) oraz Franz Joseph Schelver (1778–1832). W trakcie studiów zawiązał przyjaźń z Louisem Agassizem (1807–1873) oraz Karl Friedrich Schimperem (1803–1867). W 1827 roku przeniósł się, razem z Agassizem, na Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium, a Schimper dołączył do nich rok później, wraz z młodszym bratem, Wilhelmem (1804–1878).
W 1829 roku Braun obronił doktorat na Uniwersytecie w Tybindze na podstawie pracy dotyczącej zarazy. Po roku spędzonym w rodzinnym domu w Karlsruhe, w 1832 roku udał się do Paryża na dalsze studia, gdzie nawiązał znajomość z Josephem Decaisnem (1807–1882) i Adrienem de Jussieu (1797–1853).
W 1832 roku objął stanowisko wykładowcy botaniki i zoologii na nowo utworzonej politechnice w Karlsruhe, gdzie szybko zdobył tytuł profesora. W 1845 roku przejął kierownictwo katedry botaniki na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu, a niedługo potem został prorektorem tej uczelni. W 1849 roku, podczas rewolucji badeńskiej (Wiosna Ludów w Badenii), zdołał uchronić majątek uczelni przed konfiskatą przez rząd rewolucyjny, wywożąc go do Bazylei.
W 1850 roku Braun został profesorem botaniki na Uniwersytecie w Gießen, gdzie prowadził również uniwersytecki ogród botaniczny. W 1851 roku przeniósł się na Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie, gdzie objął również stanowisko dyrektora ogrodu botanicznego, który za jego kadencji znacząco się rozbudował i wzbogacił o palmiarnię. W latach 1865–1866 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma.
Działalność naukowa
Braun był przedstawicielem szkoły filozofii przyrody, koncentrującym się na morfologii roślin. Prowadził badania nad glonami, w tym ramienicowymi, rozwijając pojęcie komórki oraz protoplazmy – wprowadził koncepcję komórki jako podstawowej jednostki życia.
Opisał zjawisko poliembrionii u sosnowców, określając ich szyszki jako kwiaty lub kwiatostany. Odkrył prawo spiralnego ulistnienia dla łusek szyszek sosnowcowych.
Dla berlińskiego ogrodu botanicznego opracował taksonomię roślin, którą w 1864 roku opublikował Paul Ascherson (1834–1913). Taksonomia Brauna została rozwinięta przez jego ucznia, Augusta Wilhelma Eichlera (1839–1887) i stała się podstawą dalszej pracy w zakresie systematyki dla Adolfa Englera (1844–1930) oraz Fritza von Wettsteina (1895–1945).
Publikacje
- 1830 – Vergleichende Untersuchung übder die Ordnung der Schuppen an der Tannenzäpfchen
- 1835 – Dr. K. Schimpers Vorträge über der Möglichkeit eines wissenschaftlichen Verständnisses der Blattstellung
- 1835 – Blütenstände
- 1849/50 – Betrachtungen über die Erscheinung der Verjüngung in der Natur, insbesondere in der Lebens- und Bildungsgeschichte der Rflanze
- 1852 – Das Individuum der Pflanze in seinem Verhältniss zur Species. Generationsfolge, Generationswechsel und Generationstheilung der Pflanze
- 1855 – Algarum unicellularium genera nova et minus cognita, praemissis observationibus de algis unicellularibus in genere
- 1856 – Parthenogenese von Coelebogyne
- 1864 – Flora der Provinz Brandenburg
Członkostwa, wyróżnienia i nagrody
- 1830 – wybrany na członka Niemieckiej Akademii Historyków Naturalnych „Leopoldina” (Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina)
- 1851 – członek Pruskiej Akademii Nauk
- 1854 – członek Bawarskiej Akademii Nauk
- 1874 – Bawarski Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę
Upamiętnienie
Na cześć Brauna nazwano gatunek mchu: Braunia.
Przypisy
