Alexander Bard
Alexander Bengt Magnus Bard (urodzony 17 marca 1961 w Motali) to szwedzki muzyk, artysta i filozof kultury. W latach 90. XX wieku był współzałożycielem popowego gejowskiego zespołu Army of Lovers oraz występował jako drag queen. Angażował się w działalność na rzecz LGBT, walcząc z AIDS, a także promował szwedzką muzykę pop. Jest autorem książek filozoficznych i propagatorem zoroastrianizmu. Był także jednym z pionierów Internetu na początku jego istnienia, a obecnie gra w elektro-popowym trio Bodies Without Organs (BWO).
Życiorys
Alexander Bard urodził się i dorastał w Motali, położonej nad jeziorem Wetter w Szwecji. W wieku 17 lat opuścił swoje rodzinne miasto i przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Rozpoczął tam naukę najpierw w college’u w Ohio, a następnie na studiach teatralnych w Nowym Jorku. Po trzech latach wrócił do Szwecji, osiedlając się w Sztokholmie. Po odbyciu służby wojskowej pracował jako instruktor transportu morskiego w szwedzkiej agencji wspierającej rozwój krajów Trzeciego Świata, SIDA. W 1982 roku przeniósł się do Amsterdamu, gdzie przez dwa lata zajmował się sztuką wideo i performance razem z Jackiem Moore’em, uznawanym za pioniera sztuki wideo. W 1984 roku rozpoczął studia na Wyższej Szkole Handlowej w Sztokholmie, koncentrując się na geografii ekonomicznej.
W trakcie studiów Bard zainteresował się kulturą popularną, postanawiając badać przemysł rozrywkowy z perspektywy ekonomicznej. Wkrótce zaczął pisać piosenki dla wytwórni muzycznych, osiągając w tym sukces. Jego pierwszy utwór, który zdobył dużą popularność, to The Way You Are, nagrany przez Agnethę Faltskog z zespołu ABBA, który w 1986 roku zajął pierwsze miejsce na szwedzkich listach przebojów. W ten sposób rozpoczęła się jego kariera w międzynarodowym przemyśle muzycznym. W latach 80. XX wieku napisał i wyprodukował w Szwecji ponad 40 piosenek, odgrywając kluczową rolę w promocji szwedzkiej muzyki pop, co później nazwano fenomenem szwedzkiego eksportu muzycznego. Razem z grupą przyjaciół, Bard przyczynił się do uczynienia Szwecji jednym z największych producentów muzyki po USA i UK. Zespoły takie jak Army of Lovers, Vacuum, Alcazar i BWO sprzedały łącznie ponad 10 milionów płyt, a ich piosenki zdobywały wysokie miejsca na listach przebojów w ponad 30 krajach.
W 1992 roku, wspólnie z Ola Hakanssonem, założył wytwórnię płytową Stockholm Records, zaczynając od kontraktu z Army of Lovers, a następnie z The Cardigans. Wkrótce wytwórnia stała się największą niezależną firmą w Skandynawii. W 1998 roku Bard sprzedał swoje udziały w wytwórni firmie Universal Music i założył własną firmę Bullgod, zajmującą się produkcją płyt i zarządzaniem muzycznym. Jego najnowszym projektem jest zespół Bodies Without Organs (BWO), który ma kontrakt z EMI i jest jednym z najbardziej popularnych zespołów popowych w Skandynawii, zdobywając dwa platynowe albumy i dziesięć hitów w pierwszej dziesiątce w ciągu pierwszych dwóch lat działalności.
W 1996 roku, na zaproszenie przyjaciela Kjella Nordströma (autora książki Funky Business), powrócił do Stockholm School of Economics jako wykładowca i badacz. W 1999 roku wygłosił serię wykładów dotyczących socjologicznych implikacji związanych z rewolucją mediów interaktywnych, bazując na historii widzianej przez pryzmat cybernetyki. Jego wykłady cieszyły się dużym zainteresowaniem, a wydawcy rywalizowali o prawa do publikacji ich w formie książkowej, co ostatecznie miało miejsce w 2000 roku, w kooperacji z Janem Söderqvistem. Książka The Netocrats – Digital Class Wars And Life After Capitalism została przetłumaczona na 11 języków i stała się światowym bestsellerem. W 2002 roku obaj autorzy opublikowali kolejną książkę pt. The Global Empire.
Alexander Bard wprowadza w życie swoje idee, kierując dziewięcioma międzynarodowymi sieciami internetowymi, w tym The Philosophy Network, która łączy 70 myślicieli z całego świata. Angażuje się również w politykę, podejmując działania dotyczące zachowań społecznych, postaw wobec seksualności, narkotyków oraz mniejszości etnicznych. Przez siedem lat prowadził badania nad starożytną religią zoroastrianizmu. W 1993 roku przeszedł na zoroastrianizm, będąc drugim w historii mieszkańcem Zachodu, który to uczynił. Jest członkiem rady Kongregacji Zoroastriańskiej w Sztokholmie i założycielem globalnej sieci Asha Network, łączącej zoroastrian z całego świata poprzez Internet.
Prywatnie, Bard pasjonuje się hodowlą kłusaków, w czym również odnosi sukcesy. Dzięki temu hobby ma możliwość opuszczenia miasta i powrotu do swoich wiejskich korzeni.
Bard w Polsce
Alexander Bard często uczestniczy w dyskusjach naukowych organizowanych w Polsce. 7 grudnia 2006 roku wziął udział w konferencji „Kultura 2.0. Media – sztuka – dziedzictwo. Cyfrowy wymiar przyszłości”, która odbyła się w Warszawie. 24 kwietnia 2007 roku gościł na Międzynarodowym Festiwalu Twórczości Telewizyjnej „Prix Visionica” we Wrocławiu, gdzie dyskutował o przyszłości telewizji w kontekście nowych technologii, przemian kultury i twórczości w erze mediów. 6 sierpnia 2007 roku wystąpił podczas Tall Ships Races w Szczecinie, a 15 września 2010 roku uczestniczył w konferencji InternetBeta w Rzeszowie.
Bibliografia podmiotowa
Alexander Bard, Jan Söderqvist, Nätokraterna: boken om det elektroniska klassamhället, wyd. K-world, Sztokholm 2000, ISBN 91-630-9669-2
Wydanie polskie: Netokracja. Nowa elita władzy i życie po kapitalizmie, przeł. Piotr Cypryański, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006, ISBN 978-83-60501-06-1
Alexander Bard, Jan Söderqvist, Det globala imperiet: informationsålderns politiska filosofi (The Global Empire), Bonier fakta, Sztokholm 2002, ISBN 91-85015-03-2
Przypisy
Bibliografia
Biografia Alexandra Barda w serwisie Kultura 2.0. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-01)], dostęp 2008-09-03
Radosław Bomba, Nigdy nie robię wielkich planów, wywiad z Aleksandrem Bardem, portal Wiedza i Edukacja, dostęp 2008-09-02
Linki zewnętrzne
Alexander Bard w bazie IMDb (ang.)
Piotr Szumlewicz, Netokracja i kapitalizm, recenzja książki, dostęp 2008-09-03 (pol.)
