Alexander Abusch, znany również jako Ernst Reinhardt (urodzony 14 lutego 1902 roku w Krakowie, zmarł 27 stycznia 1982 roku w Berlinie) był niemieckim politykiem, dziennikarzem, publicystą, krytykiem literackim oraz poetą.
Życiorys
Abusch pochodził z rodziny żydowskiej, gdzie jego ojciec prowadził niewielki handel. Wychowywał się w Norymberdze, a w wieku 14 lat zaczął uczyć się rzemiosła kupieckiego. Od najmłodszych lat był zaangażowany w promowanie ideologii komunistycznej.
W 1916 roku dołączył do organizacji Freien Sozialistischen Jugend (Wolna Socjalistyczna Młodzież). Przed wybuchem II wojny światowej, od 1921 roku, pracował w redakcjach różnych gazet. W 1931 roku ożenił się z Hildegardą Aßmann. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera, Abusch emigrował do Francji. W latach 1933–1946 przebywał na emigracji, a w 1941 roku osiedlił się w Meksyku. Pracował w redakcji „Naszych Czasów”, a następnie był redaktorem naczelnym „Rote Fahne” (1935–1939) oraz „Freies Deutschland” (Wolne Niemcy; 1941–1946) i współredaktorem Brunatnej księgi o podpaleniu Reichstagu. Opozycjonował wobec dyktatury Hitlera.
Po zakończeniu wojny skoncentrował się na polityce i krytyce literackiej. Był jednym z sygnatariuszy apelu sztokholmskiego w 1950 roku. Sprawował funkcję ministra kultury NRD w latach 1958–1961, a następnie od 1961 do 1971 roku był wicepremierem. W ostatnich latach życia, od 1972 do 1982 roku, pełnił rolę wiceprzewodniczącego oraz honorowego przewodniczącego Federacji Kultury Wschodu Niemiec.
Otrzymał Brązowy Order Zasług dla Ojczyzny. Ze względu na pełnione funkcje mieszkał w partyjno-rządowym osiedlu kierownictwa NRD w rejonie Majakowskiring w Berlinie-Pankow. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Centralnym Friedrichsfelde w Berlinie.
Publikacje
- Der Kampf vor den Fabriken (Erzählungen), 1926
- Braunbuch über Reichstagsbrand und Hitler-Terror (Mitherausgeber), Paryż 1933 (Brunatna księga o podpaleniu Reichstagu)
- Der Irrweg einer Nation, Meksyk 1945 (Naród na manowcach, wyd. pol. 1950)
- Stalin und die Schicksalsfragen der deutschen Nation, Berlin 1949
- Literatur und Wirklichkeit. Beiträge zu einer neuen deutschen Literaturgeschichte, Berlin 1952
- Schiller – Größe und Tragik eines deutschen Genius, 1955
- Kulturelle Probleme des sozialistischen Humanismus. Beiträge zur deutschen Kulturpolitik. 1946–1961, Berlin 1962
- Shakespeare. Realist und Humanist, Genius der Weltliteratur, Berlin 1964
- Entscheidung unseres Jahrhunderts. Beiträge zur Zeitgeschichte 1921 bis 1976, Berlin 1977
- Der Deckname, Memoiren, Berlin 1981
Przypisy
Bibliografia
Opracowano na podstawie informacji zawartych w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5.
