Alewtina Pawłowna Kołczina, z domu Bakilina, ros. Алевтина Павловна Колчина (Бакилина) (ur. 11 listopada 1930 w Pawłowskim, zm. 1 marca 2022 w Otepää) była rosyjską biegaczką narciarską, która reprezentowała Związek Radziecki. Zdobyła pięć medali olimpijskich oraz osiem medali mistrzostw świata, co czyni ją jedną z najbardziej utytułowanych zawodniczek w tej dyscyplinie.
Kariera
Alewtina Kołczina to jedna z najbardziej znanych postaci w historii biegów narciarskich. Swoją karierę olimpijską rozpoczęła od igrzysk w Cortinie d’Ampezzo w 1956 roku, gdzie zdobyła srebrny medal w sztafecie 3 × 5 km, biegając razem z Lubow Kozyriewą i Radią Jerosziną. W biegu na 10 km stylem klasycznym zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o brąz z Sonją Edström ze Szwecji. Podczas igrzysk olimpijskich w Squaw Valley w 1960 roku ponownie zajęła czwarte miejsce, tym razem ulegając rodaczce Radii Jeroszynej. Na igrzyskach w Innsbrucku w 1964 roku zdobyła brązowy medal w biegu na 5 km oraz złoty medal w sztafecie, startując z Klawdią Bojarskich i Jewdokią Meksziło. Ostatnie igrzyska olimpijskie w jej karierze miały miejsce w Grenoble, gdzie powtórzyła wynik z Innsbrucka w biegu na 5 km i zdobyła brązowy medal w sztafecie 3 × 5 km, biegając z Ritą Aczkiną i Galiną Kułakową.
Kołczina była trzynastokrotną mistrzynią Związku Radzieckiego, zdobywając tytuł w biegu na 5 km w latach 1956, 1958, 1960, 1962 i 1963, w biegu na 10 km w latach 1959, 1962, 1963, 1964 i 1967, a także w sztafecie 3×5 km w latach 1959, 1960 i 1963.
Jej mąż, Paweł Kołczin, również reprezentował ZSRR w biegach narciarskich, a ich syn, Fiodor, rywalizował w kombinacji norweskiej.
W 1963 roku otrzymała medal Holmenkollen, który przyznano jej razem z mężem oraz dwiema norweskimi sportowcami: alpejką Astrid Sandvik i skoczkiem narciarskim Torbjørnem Yggesethem.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Przypisy
Linki zewnętrzne
Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-19)]. (ang.).
