Alessandro Turchi, znany jako Orbetto (ur. 1578 w Weronie, zm. 22 stycznia 1649 w Rzymie) – był włoskim malarzem z epoki baroku.
Biografia
Alessandro Turchi przyszedł na świat w Weronie w 1578 roku. Jego rodzina, od dwóch pokoleń osiedlona w dzielnicy San Quirico, zajmowała się płatnerstwem. Swoje umiejętności malarskie rozwijał w warsztacie Felice Brusasorziego w rodzinnym mieście. Czasami odwiedzał Wenecję oraz Mantowę. Po śmierci swojego mistrza w 1605 roku, Turchi dokończył obrazy, które Brusasorzi rozpoczął na zlecenie kościołów. Następnie zaczął tworzyć na własną rękę, w tym dzieła takie jak Maria Magdalena pokutująca dla kościoła San Tomaso Cantuariense oraz Pokłon pasterzy dla kościoła San Fermo Maggiore. W grudniu 1609 roku objął stanowisko oficjalnego malarza Akademii Filharmonii w Weronie (wł. Accademia Filarmonica veronese), zastępując zmarłego Brusasorziego. W 1614 roku osiedlił się na stałe w Rzymie. Pod kierunkiem Carlo Saraceniego brał udział w dekoracji Sali Królewskiej (wł. Sala Regia) w Pałacu Kwirynalskim. Na zlecenie kardynała Scypiona Borghese namalował Chrystusa opłakiwanego przez Marię Magdalenę i aniołów oraz Wskrzeszenie Łazarza, które obecnie znajdują się w zbiorach Galerii Borghese. Z jego pędzla wyszła także Święta Rodzina, ozdabiająca ołtarz w jednej z kaplic Bazyliki św. Wawrzyńca „in Lucina”.
Malarz utrzymywał bliskie kontakty z rodzinną Weroną, tworząc zarówno religijne obrazy dla świątyń, jak i dzieła o tematyce mitologicznej na zlecenie takich rodów jak Gherardini, Curtoni czy Muselli. Jednym z jego ważniejszych mecenasów był markiz Gaspare Gherardini, związany z królową Krystyną Wazówną. W swoich pracach Turchi łączył luminizm typowy dla twórczości Caravaggia z chromatyzmem szkoły weneckiej.
W 1637 roku Turchi objął stanowisko prezesa rzymskiej Akademii Świętego Łukasza. Zmarł w Rzymie 22 stycznia 1649 roku.
Dzieła Turchiego znajdują się w wielu prestiżowych kolekcjach, takich jak: Luwr, Prado, Royal Collection na Zamku w Windsorze, National Gallery of Victoria w Melbourne, Detroit Institute of Arts, Stara Pinakoteka w Monachium oraz Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu.
