Alessandro Sanminiatelli Zabarella (urodzony 3 sierpnia 1840 w Radicondoli, zmarły 24 listopada 1910 w Monte Castello) był włoskim kardynałem.
Życiorys
Pochodził z szlacheckiej rodziny. Był synem hrabiego Ferdinando Sanminiatelli Zabarella oraz Leopoldy Pescatori di Peccioli. Ukończył seminarium w Pizie oraz Almo Collegio Capranica w Rzymie. Dodatkowo, kształcił się w Seminarium Rzymskim, gdzie uzyskał doktoraty z filozofii i teologii, a także na Uniwersytecie La Sapienza, gdzie obronił doktorat z prawa kanonicznego. Uczył się również w Akademii Dostojników Szlacheckich w latach 1861–1868. Święcenia kapłańskie otrzymał w Pizie 6 września 1863 z rąk kardynała Cosimo Corsi, arcybiskupa Pizy. Był kanonikiem bazyliki watykańskiej oraz, od 1874 roku, prywatnym jałmużnikiem Jego Świątobliwości.
31 lipca 1874 roku został mianowany tytularnym arcybiskupem Tiana oraz wielkim jałmużnikiem papieskim. Sakrę udzielił mu papież Pius IX. Od 1887 roku był audytorem w Kancelarii Apostolskiej. 22 czerwca 1899 roku otrzymał tytuł łacińskiego patriarchy Konstantynopola. Miesiąc później został kreowany kardynałem, jednak nominacja była in pectore i została ogłoszona dopiero dwa lata później, podczas konsystorzu w kwietniu 1901 roku. W latach 1903–1905 pełnił funkcję kamerlinga Świętego Kolegium Kardynałów. Brał udział w konklawe w 1903 roku. Został pochowany na Campo Verano.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- Catholic-Hierarchy
