Alessandro Pittin (urodzony 11 lutego 1990 w Tolmezzo) to włoski kombinator norweski, który zdobył brązowy medal olimpijski, tytuł wicemistrza świata oraz cztery medale na mistrzostwach świata juniorów.
Kariera
Alessandro Pittin zadebiutował na międzynarodowej scenie 11 października 2003 roku, uczestnicząc w zawodach FIS Race, gdzie zajął 46. miejsce w sprincie w Predazzo. Na mistrzostwach świata juniorów w Rovaniemi w 2005 roku uplasował się na odległych pozycjach indywidualnie, a drużynowo zajął 12. miejsce. W następnym roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Kranju, poprawił swoje wyniki, zdobywając 7. miejsce w drużynie oraz 18. w zawodach metodą Gundersena. 20 stycznia 2006 roku zadebiutował w Pucharze Świata B, zajmując 40. miejsce w sprincie w Oberstdorfie. W tym samym roku, mając 16 lat, wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, kończąc zmagania na 46. pozycji w Gundersenie.
W 2007 roku na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio zajął 4. miejsce w drużynie, 11. w Gundersenie oraz 14. w sprincie. W grudniu 2007 roku zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 33. miejsce w Ramsau w starcie masowym. W sezonie 2007/2008 wystartował jeszcze dwukrotnie, ale nie zdobył punktów i nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W lutym 2008 roku odniósł swój pierwszy znaczący sukces, zdobywając brązowy medal w sprincie oraz złoty w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Zakopanem. W zawodach drużynowych Włosi zakończyli rywalizację na 4. miejscu.
Pierwsze punkty w Pucharze Świata zdobył 30 listopada 2008 roku w Ruce, gdzie zajął 23. miejsce w Gundersenie. Najlepszy wynik w tamtym sezonie osiągnął 7 marca 2009 roku w Lahti, zajmując 8. miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 35. pozycji z 111 punktami. Na początku lutego 2009 roku zdobył kolejne dwa złote medale na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie, triumfując w sprincie oraz Gundersenie. Dwa tygodnie później wziął udział w mistrzostwach świata w Libercu, gdzie był szósty w Gundersenie na dużej skoczni oraz siódmy w konkursie drużynowym. Latem 2009 roku rywalizował w 12. edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej, osiągając 3. miejsce w ostatnich zawodach w Einsiedeln oraz 6. w klasyfikacji końcowej.
Sezon 2009/2010 rozpoczął od 19. miejsca 28 listopada 2009 roku w Ruce. 19 grudnia w Ramsau po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując 3. miejsce w Gundersenie, za Francuzem Jasonem Lamy Chappuisem oraz Niemcem Tino Edelmannem. W dalszej części sezonu zdobył jeszcze dwa razy podium: 23 stycznia w Schonach i 31 stycznia 2010 roku w Seefeld, gdzie również był trzeci w Gundersenie. Sezon zakończył na 13. pozycji w klasyfikacji generalnej. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w Gundersenie na normalnej skoczni zajmował szóste miejsce po skokach, a na trasę biegową wyruszał ze stratą 48 sekund do lidera, Fina Janne Ryynänena. W końcowej rywalizacji o medal wyprzedził go jedynie Lamy-Chappuis, zdobywając brązowy medal, który był pierwszym olimpijskim medalem dla Włoch w tej dyscyplinie. Na tych samych igrzyskach zajął też 7. miejsce na dużej skoczni oraz 10. w drużynie.
W sezonie 2010/2011 Pittin prezentował nieco słabszą formę, zdobywając punkty w większości startów, jednak ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce, osiągając najlepszy wynik 11. miejsca w Gundersenie 22 stycznia 2011 roku w Chaux-Neuve. Cały cykl zakończył na 21. pozycji w klasyfikacji generalnej. W mistrzostwach świata w Oslo w 2011 roku nie zdobył medalu, zajmując 24. miejsce na dużej skoczni i 17. na normalnej, a drużynowo Włosi uplasowali się na 7. miejscu na dużej skoczni i 9. na normalnej. Na podiom zawodów Pucharu Świata powrócił w sezonie 2011/2012, zdobywając 2. miejsce 3 grudnia 2011 roku w Lillehammer. W styczniu 2012 roku wygrał trzy konkursy z rzędu w Chaux-Neuve, co pozwoliło mu awansować na drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Niestety podczas treningu w Predazzo uległ upadkowi, co negatywnie wpłynęło na jego formę. W lutym 2012 roku w Klingenthal również upadł i doznał poważnego urazu lewego barku, co uniemożliwiło mu dalszą rywalizację w sezonie. Mimo tego zakończył sezon na 7. miejscu w klasyfikacji generalnej.
Pittin powrócił na arenę w sezonie 2012/2013, jednak wystartował tylko trzy razy w Pucharze Świata, zdobywając punkty w dwóch zawodach. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme zajął 7. miejsce w sprincie drużynowym i sztafecie, a indywidualnie plasował się w trzeciej dziesiątce na dużej skoczni oraz w drugiej na skoczni normalnej. Ponownie stanął na podium Pucharu Świata 15 marca 2014 roku w Falun, gdzie zajął trzecie miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni. Na igrzyskach olimpijskich w Soczi w tej samej konkurencji zajął 4. miejsce, przegrywając walkę o medal z Norwegiem Magnusem Krogiem o 1,2 sekundy. Sezon zakończył na 17. pozycji w klasyfikacji generalnej.
Na mistrzostwach świata w Falun w 2015 roku zdobył srebrny medal w Gundersenie na normalnej skoczni, ustępując jedynie Niemcowi Johannesowi Rydzekowi. Zajął także 4. miejsce w sztafecie, gdzie Włosi przegrali walkę o medal z Francuzami o 30,5 sekundy. W zawodach pucharowych dwa razy stawał na podium: 12 marca w Trondheim oraz 14 marca w Oslo, gdzie był trzeci w Gundersenie na dużej skoczni. Sezon 2014/2015 zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej. W kolejnych dwóch sezonach nie zdołał znaleźć się w czołowej dziesiątce indywidualnych zawodów pucharowych, co miało wpływ na jego miejsce w klasyfikacji generalnej, gdzie plasował się poza czołową trzydziestką. W 2017 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Lahti, gdzie indywidualnie kończył zmagania na końcu drugiej dziesiątki, a drużynowo w sprincie i sztafecie zdobył 6. miejsce.
Kolejne podium zdobył 17 grudnia 2017 roku w Ramsau, zajmując 2. miejsce na normalnej skoczni. W pozostałych zawodach pucharowych sezonu 2017/2018 jeszcze raz znalazł się w pierwszej dziesiątce, a sezon zakończył na 24. miejscu w klasyfikacji generalnej, zdobywając Małą Kryształową Kulę w nowej klasyfikacji najlepszego biegacza. Podczas igrzysk w Pjongczangu w lutym 2018 roku zajął 8. miejsce w sztafecie, 19. na normalnej skoczni oraz 27. na dużej.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
sezon 2007/2008: niesklasyfikowany
sezon 2008/2009: 35.
sezon 2009/2010: 13.
sezon 2010/2011: 21.
sezon 2011/2012: 7.
sezon 2012/2013: 52.
sezon 2013/2014: 17.
sezon 2014/2015: 11.
sezon 2015/2016: 47.
sezon 2016/2017: 38.
sezon 2017/2018: 24.
sezon 2018/2019: 19.
sezon 2019/2020: 24.
sezon 2020/2021: 25.
sezon 2021/2022: 52.
sezon 2022/2023: 37.
sezon 2023/2024: nie brał udziału
sezon 2024/2025: 49.
Zwycięstwa w konkursach
Miejsca na podium
Pittin 13 razy stawał na podium, w tym 3 razy na najwyższym stopniu.
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych chronologicznie
Miejsca na podium w zawodach drużynowych chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
sezon 2005/2006: niesklasyfikowany
sezon 2006/2007: 69.
sezon 2007/2008: 23.
sezon 2012/2013: 10.
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych chronologicznie
Miejsca na podium w zawodach drużynowych chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
2008: niesklasyfikowany
2009: 6.
2010: 14.
2011: 9.
2012: nie brał udziału
2013: 11.
2014: 31.
2015: niesklasyfikowany
2016: nie brał udziału
2017: (29.)
2018: (22.)
2019: (45.)
2021: nie brał udziału
2022: nie brał udziału
2023: niesklasyfikowany
Miejsca na podium w zawodach indywidualnych
Miejsca na podium w zawodach drużynowych
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Alpen Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
sezon 2008/2009: 4.
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Alpejskiego
Przypisy
Linki zewnętrzne
Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (ang.).
