Alessandro Ignazio Marcello
Alessandro Ignazio Marcello (urodzony 1 lutego 1673 w Wenecji, zmarł 19 czerwca 1747 tamże) był włoskim kompozytorem z okresu baroku.
Był członkiem weneckiej arystokracji. Oprócz muzyki, interesował się także poezją, filozofią oraz matematyką.
Marcello stworzył wiele koncertów, w tym sześć koncertów na obój pod nazwą La Cetra.
Tworzył również pod pseudonimem Eterio Stinfalico, który wykorzystywał jako członek znanej Akademii Arkadyjskiej.
Dzięki doskonałej sytuacji finansowej, nie musiał zarabiać na swojej muzyce. Jego głównym celem komponowania były koncerty organizowane w jego domu, Palazzo Marcello, w których uczestniczyli zaproszeni arystokraci. Ponieważ nie byli oni wykwalifikowanymi muzykami, Marcello starał się unikać skomplikowanych technik oraz wirtuozerii muzycznej; jednak jego utwory pozostają dostępne jedynie dla bardzo wprawnych wykonawców. Estetycznie, kompozycje Marcella są uznawane za najwyższej klasy dzieła, które powstały w okresie późnego baroku włoskiego.
Jego brat, Benedetto Marcello, również był kompozytorem.
Bibliografia
- The Grove Concise Dictionary of Music, Oxford University Press, 1994
- Héliane Derégis: Alessandro Marcello nel terzo centenario della nascita. (Venezia 1669-1747). Sei cantate da camera. (= Historiae musicae cultores; 26). Olschki, Florenz 1969
- Eleanor E. Selfridge-Field, The music of Benedetto and Alessandro Marcello. A thematic catalogue, with commentary on the composers, repertory and sources, Oxford: Clarendon Press, 1990, ISBN 0-19-316126-5, OCLC 830137263. Brak numerów stron w książce
