Alenka Bole Vrabec
Alenka Bole Vrabec (ur. 14 stycznia 1937 w Kranju; zm. 27 marca 2020 w Lublanie) to słoweńska aktorka teatralna, dyrektorka teatru oraz tłumaczka.
Biografia
Urodziła się w 1937 roku w Kranju jako Alenčica Marija Bole, będąc córką Zorko Bole i Ludoviki Bole z domu Čermak. Studiowała literaturę porównawczą oraz dramat na Akademii Sztuk Dramatycznych w Lublanie. Jej debiut miał miejsce w Mladinskem gledališču w sztuce Kristiny Brenkowej pt. „Princeska z modro vrtnico”. Współpracowała również z Teatrem 57. Z okazji 40-lecia swojej kariery teatralnej wystawiła monodram Osama Berty Bojety w reżyserii Alena Jeleny. W latach 1992-1999 pełniła funkcję dyrektora Gledališča Toneta Čufarja w Jesenicach, a od 1999 roku, aż do przejścia na emeryturę w 2005 roku, kierowała Linhartove dvorane w Radovljicach.
Alenka Bole Vrabec zajmowała się głównie tłumaczeniem literatury hiszpańskiej oraz południowoamerykańskiej. W jej dorobku znajdują się przekłady dzieł laureatów Nagrody Nobla, takich jak „Ludzie z kukurydzy” Miguela Ángela Asturiasa, „Sto lat samotności”, „Jesień patriarchy” oraz „Życie jest opowieścią” Gabriela Garcíi Márqueza. Przetłumaczyła także utwory innych pisarzy, w tym Juana Ruflo, Tomása Eloya Martíneza, Vicenta Blasco Ibáñeza, Camilo José Celę oraz Carlosa Fuentesa. Dodatkowo, zajmowała się tłumaczeniami dla teatrów słoweńskich.
Życie prywatne
Mężem Alenki był Marjan Vrabec, z którym miała dwóch synów: Iztoka i Klemena.
Nagrody i wyróżnienia
- Sovretova nagrada za tłumaczenia literatury hiszpańskojęzycznej (1979)
- Župančičeva nagrada Mesta Ljubljana za przekład „Terra Nostra” Carlosa Fuentesa (1992)
- Severjeva nagrada za najlepsze dzieło w teatrze amatorskim (2000)
- Zlata plaketa Javnega sklada RS za działalność kulturalną (2006)
- Honorowy członek Stowarzyszenia Słoweńskich Tłumaczy Literatury (2017)
