Alen Islamović
Alen Islamović, właściwie Alija Islamović (urodzony 17 sierpnia 1957 w Bihaciu) to bośniacki muzyk, gitarzysta oraz wokalista. Był członkiem zespołów Divlje jagode, Bijelo dugme, 4 asa oraz Srčani Udar.
Życiorys
Islamović spędził swoje wczesne dzieciństwo we wsi Sokolac, położonej 5 km od Bihacia. Kiedy miał dwa i pół roku, jego ojciec zdobył pracę w Bihaciu, co skłoniło całą rodzinę Islamovićów do przeprowadzki do tej miejscowości. Młody Alen rozpoczął naukę gry na gitarze, a w okresie nastoletnim trenował piłkę nożną w lokalnym klubie NK Jedinstvo Bihać. Założył także grupę muzyczną Bag. W 1981 roku dołączył do metalowego zespołu Divlje jagode, gdzie pełnił rolę gitarzysty basowego i wokalisty. W 1986 roku przeszedł do Bijelo dugme, gdzie zastąpił Tifę na stanowisku wokalisty. W tym czasie zespół rozwijał styl folk rock, czerpiąc inspiracje z ruchu jugosłowiańskiego, tworząc melodyjne kompozycje rockowe z silnymi wpływami ludowymi.
Po odejściu z Bijelo dugme w marcu 1989 roku, rozpoczął karierę solową, wykonując utwory zespołów Divlje Jagode, Bijelo dugme oraz Ribljej čorby w nowych aranżacjach. Jego pierwszy album Haj, nek se čuje, čuje, haj, nek se zna zawierał już autorskie kompozycje. Prace nad drugim albumem przerwała wojna w Jugosławii. W Bihaciu komponował patriotyczne piosenki, takie jak Srce od Bosne oraz Ne daj na sem, które znalazły się na płycie Gdje je mój rođeni brat, wydanej przez chorwacką wytwórnię Euroton. Wydanie płyty na rynek europejski zrealizowała szwajcarska wytwórnia Mam. Jego kolejny solowy album, Bauštelac, ukazał się w Niemczech, a w Zagrzebiu wydał album Nema meni bez tebe. Następnie nagrał płytę koncertową Live Eurotour 95-96, zawierającą występy w Słowenii, Chorwacji, Niemczech, Austrii i innych krajach, w której dominowały utwory Bijelo dugme i Divlje jagode. W 1999 roku z utworem Najlepša zdobył pierwsze miejsce na festiwalu w Bihaciu. W 2005 roku wystąpił z pozostałymi wokalistami Bijelo dugme na koncertach w Sarajewie, Zagrzebiu i Belgradzie. Napisał także autobiograficzną książkę pt. Moje doline sjećanja (Moja dolina wspomnień). W 2002 roku założył zespół 4 asa z innymi muzykami z lat 70. i 80., takimi jak Vlado Kalember (ex Srebrna krila), Pišta (ex Telefon Blues Bend) oraz Rajko Dujmić (ex Novi fosili).
Życie prywatne
Alen Islamović jest żonaty z Marijaną, z którą ma dwie córki – Unę i Lарę. Jest również założycielem i prezesem klubu tenisowego Una-Gem Bihać.
W latach 2008–2012 pełnił funkcję radnego w Bihaciu z ramienia SDP. Po czteroletniej kadencji, w 2012 roku, ponownie został wybrany do Rady Miejskiej z ramienia SDP, jednak po przegranych wyborach przez SDP i ich kandydata na burmistrza Albina Muslića, dołączył do opozycji. Na pierwszej sesji opuścił SDP i przeszedł do rządzącej większości, kierowanej przez burmistrza Emdžada Galijaševicia oraz partię SDA, gdzie działał w latach 2012–2016.
Dyskografia
Albumy solowe
Na podstawie Discogs:
- 1989: Haj, nek se čuje, čuje, haj, nek se zna
- 1992: Gdje je moj rođeni brat
- 1994: Bauštelac
- 1995: Nema meni bez tebe
- 1996: Live Eurotour 95-96
- 1999: Samo nebo zna
- 2001: Istok, zapad, sjever, jug
- 2005: Mrtvo hladno (z zespołem Srčani udar)
- 2013: Alcatraz
- 2019: Tajno
- 2021: Live
Albumy z Divlje jagode
Na podstawie Discogs:
- 1981: Stakleni hotel
- 1982: Motori
- 1983: Čarobnjaci
- 1985: Vatra
- 1986: Wild Strawberries
Albumy z Bijelo dugme
Na podstawie Discogs:
- 1986: Pljuni i zapjevaj moja Jugoslavijo
- 1987: Mramor, kamen i željezo
- 1988: Ćiribiribela
- 2005: Turneja 2005 Sarajevo Zagreb Beograd
Albumy z 4 asa
Na podstawie Discogs:
- 2003: 4 asa Live, Zagreb 03.03.03
- 2003: 4 asa, Originalne verzije pjesama iz filmu „Ljubavna priča iz Dubrovnika”
- 2004: Nakon svih ovih godina
Przypisy
Bibliografia
Grzegorz Brzozowicz – Goran Bregović. Szczęściarz z Sarajewa, Wydawnictwo Drzewo Babel, Warszawa 1999
Petar Janjatović – Ex YU rock enciklopedija: 1960–2006, wydanie II uzupełnione, Autorsko izdanie, Belgrad 2007
Dariusz Michalski – Z piosenką dookoła świata (część pt. Jugosłowiańskie śpiewki i przyśpiewki), Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1990