Aleksy Wdziękoński

Aleksy Wdziękoński (ur. 13 sierpnia 1892 w Kijowie, zm. 30 stycznia 1946 w Jerozolimie) był polskim dyplomatą oraz urzędnikiem konsularnym.

Życiorys

Wdziękoński posiadał tytuł naukowy kandydata nauk ekonomicznych. W polskiej służbie zagranicznej rozpoczął pracę w 1921 roku; m.in. pełnił rolę szefa kancelarii w poselstwie w Charkowie w latach 1921–1923, następnie pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1923–1925), był attaché w Strasburgu (1925–1926), a także wicekonsulem w Tyflisie (1926–1929) oraz w Bytomiu (1929). W latach 1929–1932 był konsulem oraz kierownikiem konsulatu we Wrocławiu, a następnie konsulem w Essen (1932–1933). Od 1934 roku pełnił funkcję radcy ministra oraz naczelnika wydziału prasowego departamentu politycznego MSZ. W latach 1939–1940 zajmował się działalnością opiekuńczą nad polskimi uchodźcami w Rumunii, również w ramach Amerykańskiej Komisji Pomocy Polakom. Od 15 czerwca 1943 roku do 30 stycznia 1946 roku był konsulem generalnym w Jerozolimie. Po lipcu 1945 roku działał nieoficjalnie, ponieważ Wielka Brytania cofnęła uznanie dla Rządu RP na Uchodźstwie.

Wdziękoński zmarł w Jerozolimie, a jego ciało spoczęło w polskiej kwaterze na cmentarzu katolickim na wschodnim zboczu góry Syjon, wśród grobów polskich uchodźców wojennych.

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1946)
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1932)
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Złoty Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1938)
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Korony Włoch (Włochy)
  • Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
  • Krzyż Komandorski Order Trzech Gwiazd (Łotwa)
  • Krzyż Oficerski Orderu Korony (Belgia)

Przypisy

Bibliografia

Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej, MSZ Warszawa, za lata 1933–1938.

Dubicki T., Działalność Amerykańskiej Komisji Pomocy Polakom na rzecz uchodźców polskich w Rumunii w latach 1939–1945, Dzieje Najnowsze, Rocznik XXIII – 1991, 4.

ArturA. Patek ArturA., Teksty funeralne jako źródło historyczne. Przyczynek do biografii Aleksego Wdziękońskiego, konsula RP w Jerozolimie, „Polska Akademia Umiejętności. Studia Środkowoeuropejskie i Bałkanistyczne”, XXVII, Kraków 2018, DOI: 10.4467/2543733XSSB.17.008.9983 [dostęp 2020-06-16].

Przeczytaj u przyjaciół: