Aleksy Wakar
Aleksy Wakar (urodzony 18 stycznia 1898 w Samarze, zmarł 25 sierpnia 1966 w Wiśle) był polskim ekonomistą o rosyjskich korzeniach, profesorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie oraz jej rektorem w latach 1946–1947. W latach 1948–1950 pełnił również funkcję rektora Akademii Nauk Politycznych w Warszawie.
Życiorys
Jego ojcem był Anatolij Wakar, który od 1904 roku był prezesem Prokuratorii Generalnej Królestwa Polskiego. Pochodził on z zrusyfikowanej rodziny szlacheckiej Wakarów herbu Korwin z Białorusi. Matką Aleksy’ego była Anna Muszkina, Rosjanka. Jego przyrodnim bratem był Włodzimierz Wakar, uznawany za znanego ekonomistę i statystyka.
Początkowo Aleksy studiował medycynę, jednak w 1930 roku ukończył studia w Wyższej Szkole Handlowej. W 1933 roku rozpoczął pracę w Szkole Głównej Handlowej, gdzie w 1934 roku uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy pt. „Teoria pracy roboczej”. W 1935 roku obronił habilitację na podstawie rozprawy pt. „Problem ceny zmiennej”. W marcu 1936 roku został docentem SGH, a w 1939 roku profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. W czasie niemieckiej okupacji pracował w konspiracyjnym wydaniu SGH (Miejskiej Szkole Handlowej). 8 stycznia 1946 roku został wybrany na rektora Szkoły Głównej Handlowej, a w tym samym roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. W 1948 roku objął stanowisko rektora Akademii Nauk Politycznych. W latach 50. był obiektem szykan ze strony Urzędu Bezpieczeństwa, który oskarżał go o kontakty z rosyjską emigracją, co doprowadziło do jego przekazania władzom ZSRR i skazania na 10 lat obozu pracy. W 1955 roku powrócił do Polski i wznowił pracę w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Zmarł na skutek zawału serca.
Był członkiem Polskiej Partii Robotniczej oraz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, z której został usunięty w 1950 roku.
Główne publikacje
- Zagadnienie ceny zmiennej (1936)
- Teoria handlu zagranicznego (1947)
- Morfologia bodźców ekonomicznych (1963)
- Zarys teorii gospodarki socjalistycznej (1965)