Aleksy Thurzon, znany również jako Aleksy Thurzo (węg. Thurzó Elek; ur. 1490 na Słowacji, zm. 25 stycznia 1543 w Lewoczy) – był węgierskim szlachcicem z rodziny Turzonów, sprawującym funkcję palatyna Węgier, żupana spiskiego oraz pana Pszczyny w latach 1517–1525.
Życiorys
Pochodził z rodziny Thurzo, jako syn Jana (IV) Thurzo, burmistrza Krakowa, który przyczynił się do wzrostu potęgi rodu. W 1517 roku nabył Pszczynę od Kazimierza II cieszyńskiego, co zaowocowało nadaniem jej statusu wolnego miasta Rzeszy. Aleksy zyskał sławę dzięki intensywnemu poszukiwaniu rudy żelaza, rozwijaniu kuźnic oraz handlowi tranzytowemu. W 1523 roku otrzymał od królowej Marii Habsburżanki zamek Czerwony Kamień (obecnie w południowo-zachodniej Słowacji), który jednak w 1535 sprzedał rodzinie Fuggerów. W 1525 roku przekazał miasto swojemu bratu, Janowi Thurzo.
W 1526 roku pomógł Marii Habsburżance w ucieczce przed najazdem osmańskim. Następnie w 1527 roku, w trakcie walk o tron węgierski, otrzymał zamek Orawski od Ferdynanda Habsburga, który wcześniej został odebrany Janowi Zapolyi.
Był w związku małżeńskim z jedyną córką Jakoba Fuggera, niemieckiego przedsiębiorcy górniczego, co stanowiło kolejny krok w umacnianiu sojuszu między rodzinami Fuggerów i Thurzonów. Dzięki temu małżeństwu, fortuna rodu Thurzonów znacznie się powiększyła.
