Aleksy Rejchel
Aleksy Rejchel (ros. Алексей Казимирович Рейхель; urodził się 22 września 1833 roku, zmarł 9 maja 1871 roku w Petersburgu) był chemikiem oraz profesorem w Instytucie Technologicznym w Petersburgu.
Życie
W latach 1847–1851 uczęszczał do V gimnazjum w Petersburgu. Po jego ukończeniu studiował technologię i chemię pod okiem profesora Iljenkowa na Wydziale Nauk Kameralnych Uniwersytetu Petersburskiego w latach 1851-1855. W 1855 roku uzyskał stopień kandydata, a następnie przez pewien czas udzielał korepetycji. Kontynuował naukę za granicą, gdzie wysyłał korespondencję do czasopisma „Журнал мануфактур и торговли”. Po powrocie do Petersburga objął stanowisko dyrektora prywatnej fabryki. Od 1860 roku pracował w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, początkowo jako opiekun studentów, a od sierpnia 1861 roku jako starszy nauczyciel, natomiast od 1862 roku pełnił funkcję profesora technologii chemicznej. W latach 1862–1868 był dziekanem, jednak zrezygnował z tej pozycji z powodu złego stanu zdrowia. W 1870 roku został mianowany rzeczywistym radcą stanu oraz członkiem Rady Ministerstwa Dóbr Państwowych.
Rejchel opracował i opublikował wykłady w formie litografii, które dotyczyły między innymi rozwoju torfu oraz produktów jego suchej destylacji, produkcji skór, pokostów, farbowania, olejowania, smołowania, drutu, cukru buraków oraz artykułów piśmiennych. Dodatkowo opublikował prace takie jak „Сухая перегонка дерева” oraz „Обзор литературы писчебумажного производства”, które ukazały się w Petersburgu w 1860 roku.
Zmarł i został pochowany na prawosławnym cmentarzu smoleńskim w Petersburgu.
Życie prywatne
Urodził się w rodzinie inteligenckiej jako syn inżyniera komunikacji Kazimierza (1797-1870) oraz Anny Andriejewny z domu Tatarinowej.
Przypisy
Literatura
Пётр Михайлович Майков, Рейхель, Александр Казимирович, Русский биографический словарь, т. 16, Санкт-Петербург 1913, с. 28-29
