Aleksy Petrani
Urodziny: 11 maja 1900 w Petersburgu, Zgon: 14 kwietnia 1977 w Lublinie – polski duchowny rzymskokatolicki, teolog, profesor.
Życiorys
W latach 1921–1926 uczęszczał na Uniwersytet w Innsbrucku, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii. Następnie ukończył studia z zakresu prawa kanonicznego w Instytucie Katolickim w Paryżu oraz w Papieskim Instytucie św. Apolinarego w Rzymie, gdzie obronił doktorat z prawa kanonicznego. W latach 1935–1939 pełnił funkcję rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Pińsku.
Podczas II wojny światowej był kapelanem Armii Krajowej w czasie powstania warszawskiego.
W 1945 roku uzyskał habilitację na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego. W tym samym roku rozpoczął pracę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1956 roku był profesorem nadzwyczajnym, a od 1966 roku profesorem zwyczajnym. W latach 1963–1970 kierował Katedrą Prawa Rzymskiego KUL.
Był promotorem około 100 prac magisterskich oraz około 40 doktorskich, wśród których znajdował się m.in. Henryk Misztal.
W swoich badaniach koncentrował się głównie na problematyce prawno-liturgicznej w katolickich Kościołach wschodnich, analizował sytuację prawną Kościoła katolickiego w dawnym zaborze rosyjskim, a także badał historię nauki i nauczania prawa kanonicznego w Polsce.
Według Macieja Sobieraja, był tajnym współpracownikiem SB, używając pseudonimów TW „A. Kwiatkowski” oraz TW „Kwieciński”.
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1969)
Bibliografia
Biogramy pracowników naukowo-dydaktycznych w: Księga pamiątkowa w 75-lecie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, red. ks. Marian Rusecki, Redakcja Wydawnictwa KUL, Lublin 1994
