Aleksy, znany jako Wasilij Michajłowicz Palicyn (ur. 23 lipca?/4 sierpnia 1881 w Dubrowskim, zm. 8 kwietnia 1952) – biskup prawosławny z Rosji.
Życiorys
Był synem kapłana prawosławnego. W 1910 roku ukończył seminarium duchowne w Riazaniu. Następnie przez dwa lata studiował weterynarię, jednak w 1913 roku zrezygnował z tej dziedziny i wstąpił do jednego z monasterów w Kijowie, gdzie w 1914 roku złożył wieczyste śluby mnisze. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona i hieromnicha. Jeszcze w 1914 roku przeniósł się do Monasteru Dońskiego w Moskwie, a do 1917 roku mieszkał w domu biskupim metropolii piotrogrodzkiej. W 1919 roku otrzymał godność archimandryty. W latach 1922–1923 ponownie zarządzał Monasterem Dońskim, a w 1923 roku został aresztowany na trzy miesiące. Po zwolnieniu wrócił do pełnienia obowiązków przełożonego, które sprawował do 1924 roku. Został ponownie aresztowany we wrześniu 1924 roku razem z ks. Aleksandrem Chotowickim, oskarżonym o uczestnictwo w życiu Kościoła, głoszenie skrajnie prawicowych poglądów oraz gromadzenie „reakcyjnego” duchowieństwa i wiernych. Skazany na trzyletnią zsyłkę, spędził czas aż do 1925 roku w Kraju Narymskim, po czym uzyskał zgodę na powrót do Moskwy.
28 marca 1926 roku przyjął chirotonię biskupią jako biskup możajski, wikariusz eparchii moskiewskiej. Nie mógł jednak podjąć działalności biskupiej, ponieważ krótko po chirotonii został aresztowany i osadzony w obozie w dawnym Monasterze Sołowieckim. W 1930 roku został ponownie zesłany na Syberię.
W 1941 roku wznowił działalność duszpasterską jako arcybiskup wołokołamski, wikariusz eparchii moskiewskiej. Między październikiem a grudniem 1941 roku, w trakcie ewakuacji locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego, metropolity moskiewskiego i kołomieńskiego Sergiusza, tymczasowo zarządzał eparchią moskiewską. W 1942 roku został arcybiskupem kujbyszewskim i syzrańskim. Rok później wziął udział w soborze biskupów, który wybrał metropolitę Sergiusza na patriarchę moskiewskiego i całej Rusi. Po zakończeniu soboru prowadził działania mające na celu przywrócenie do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego byłych duchownych i wiernych Żywej Cerkwi w Azji Środkowej. Był uważany przez władze radzieckie za duchownego nielojalnego wobec rządu.
Zmarł po dwuletniej chorobie w 1952 roku i został pochowany w soborze Opieki Matki Bożej w Kujbyszewie.
Odznaczony medalem „Za obronę Moskwy”.
Bibliografia
Алексий (Палицын Василий Михайлович)
