Aleksy Leszek Lasiński
(ur. 1901, zm. 1972) – polski dziennikarz oraz działacz harcerski, podczas niemieckiej okupacji członek Kujawskiego Związku Polityczno-Literackiego „Zew” (KZPL) oraz Kujawskiego Stowarzyszenia Społeczno-Literackiego (KSSL).
Życiorys
W maju 1940 roku, razem ze Stanisławem Piekarowiczem, został zwerbowany przez Adriana Turczynowicza do Kujawskiego Związku Polityczno-Literackiego „Zew”. W tej organizacji wszedł w skład komitetu redakcyjnego tygodnika Ogniwo, powołanego przez Turczynowicza. W sierpniu 1940 roku, po rozłamie w KZPL, opuścił tę organizację i dołączył do grupy, która stworzyła Kujawskie Stowarzyszenie Społeczno-Literackie. W KSSL pełnił funkcję członka komitetu redakcyjnego pisma Piorun oraz był jedną z osób odpowiedzialnych za komitet pomocy społecznej tej instytucji. Po aresztowaniu przywódcy KZPL – Eugeniusza Karola Kłosowskiego pod koniec lutego 1941 roku, zdecydował się z innymi liderami KSSL na ukrycie się. Niemcy wystawili listy gończe za Lasińskim, Piekarowiczem i Turczynowiczem.
Po zakończeniu wojny pracował jako dziennikarz w Polskim Radiu. W 1960 roku objął stanowisko przewodniczącego Oddziału Wrocławskiego Polskiego Związku Esperantystów. Na przełomie lat 1959/1960 prowadził kurs esperanta dla pracowników wrocławskiego radia.
Zmarł i został pochowany na cmentarzu osobowickim we Wrocławiu.
Był także tłumaczem książki Grigorija Zinowjewicza Biesiedowskiego pt. Pamiętniki dyplomaty sowieckiego (Polski Instytut Wydawniczy, Katowice, 1929).
