Aleksy Komnen (gr. Ἀλέξιος Κομνηνός, ur. 1160 w Konstantynopolu, zm. 1187) był bizantyńskim arystokratą i w 1185 roku ubiegał się o tron cesarski.
Życiorys
Był on synem Jana Dukasa Komnena oraz prawnukiem cesarza Jana II Komnena. Jego starsza siostra, Maria, od 1167 roku była żoną Amalryka I, króla Jerozolimy. W 1184 roku uciekł z Bizancjum do Normanów na Sycylii. Król Wilhelm II, pod pretekstem udzielenia mu wsparcia, wysłał latem 1185 roku dużą armię do Grecji. W sierpniu Saloniki zostały zdobyte, a Aleksy II ogłoszony cesarzem (24 sierpnia). Jednakże Normanowie ponieśli klęskę nad Strymonem (7 września 1185). Następnie Aleksy Branas odniósł zwycięstwo nad nimi 7 listopada 1185 w bitwie pod Dimotiki. Aleksy Komnen został ujęty i oślepiony, a dwa lata później zmarł w więzieniu.
Bibliografia
- Charles M. Brand, Byzantium Confronts the West, 1180–1204, Cambridge: Harvard University Press 1968, s. 160–161, 174–175, ISBN 0-81-431764-2
- Oktawiusz Jurewicz, Andronik I Komnenos, Warszawa: PWN 1966.
- Paul Magdalino, The Empire of Manuel I Komnenos, 1143–1180, Cambridge: Cambridge University Press 2002, s. 197, 225, ISBN 0-52-152653-1
