Aleksy (Frołow)

Aleksy, właściwie Anatolij Stiepanowicz Frołow (ur. 27 marca 1947 w Moskwie, zm. 3 grudnia 2013) – był biskupem Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

W młodości miał kontakt z starcami Serafinem (Tiapoczkinem) oraz Grzegorzem (Dawydowem), którzy mieli znaczący wpływ na jego dalszy rozwój duchowy. Pracował jako stróż w cerkwi Świętych Piotra i Pawła w Moskwie.

W 1974 roku ukończył seminarium duchowne w Moskwie, a pięć lat później uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 19 października 1975 roku, w cerkwi Opieki Matki Bożej przy Akademii, przyjął święcenia diakońskie. Został również pracownikiem naukowym tej uczelni, gdzie prowadził badania archeologiczne związane z historią Kościoła. W tym okresie powierzono mu opiekę nad zachowanymi przedmiotami osobistymi św. Sergiusza z Radoneża. 25 marca 1979 roku złożył wieczyste śluby zakonne przed archimandrytą Innocentym (Proswirinem), przyjmując imię zakonne Aleksy. Dzięki archimandrycie Innocentemu poznał tradycję ascetyczną mnichów Pustelni Glińskiej.

Od następnego roku, aż do 1994, równocześnie z pracą w Akademii, wykładał w seminarium duchownym, którego był absolwentem. Oprócz tego służył w cerkwi św. Serafina z Sarowa, przy zakładach produkcji dewocjonaliów „Sofrino”. W marcu 1991 roku, jako archimandryta (godność tę otrzymał w 1989), został przełożonym Monasteru Nowospasskiego w Moskwie. Monaster ten w tym samym roku został zwrócony Cerkwi przez władze świeckie, gdyż obiekty klasztorne były wcześniej skonfiskowane w 1918 roku i pełniły różne świeckie funkcje, takie jak więzienia czy mieszkania. W kolejnych latach archimandryta Aleksy podejmował działania na rzecz odbudowy monasteru jako ośrodka życia duchowego, przyczyniając się do przywrócenia mu statusu jednego z najważniejszych prawosławnych centrów w Moskwie.

19 sierpnia 1995 roku odbyła się jego chirotonia na biskupa oriechowo-zujewskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Po uzyskaniu godności biskupiej, Aleksy (Frołow) został przewodniczącym synodalnej komisji ds. monasterów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, a w grudniu tego samego roku objął dodatkowo stanowisko przewodniczącego komisji liturgicznej. 11 października 1996 roku został wyznaczony na przewodniczącego zarządu finansowego Kościoła, którym kierował do jego rozwiązania w roku następnym. Od 1997 pełnił funkcję przewodniczącego komisji synodalnej ds. ekonomicznych i humanitarnych. 29 lutego 2004 roku został podniesiony do godności arcybiskupiej.

Był inicjatorem powstania fundacji „Nasledije”, a przez kilka lat kierował projektem „Russkij Lemnos”, mającym na celu upamiętnienie tysięcy emigrantów z ogarniętej wojną domową w Rosji, którzy przebywali na wyspie Lemnos w 1920 roku. Współpracował z Rosyjskim Instytutem Studiów Strategicznych, publikując kilka prac oraz recenzując część z nich.

W swoich publicznych wypowiedziach wyrażał wiarę w odrodzenie prawosławnej Rosji. Był związany z antyreformatorskim, konserwatywnym skrzydłem duchowieństwa Kościoła. W 2008 roku zorganizował w Monasterze Nowospasskim konferencję dla duchowieństwa oraz wiernych, na której krytykowano obecne w Cerkwi Rosyjskiej propozycje reform liturgicznych. Konferencja wystosowała list do Soboru Biskupów, który został zwołany w tym samym roku. Opowiadał się za zachowaniem w liturgii języka cerkiewnosłowiańskiego w jego tradycyjnej formie, bez uproszczeń i zrusycyzowanych słów.

5 marca 2010 roku synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego powołał go na biskupa ordynariusza eparchii kostromskiej i galickiej, a 26 czerwca tego samego roku także na rektora seminarium duchownego w Kostromie. Duchowny zakończył również swoją pracę w komisji ds. monasterów.

W maju 2013 roku, z powodu choroby arcybiskupa Aleksego, tymczasowym administratorem eparchii kostromskiej został biskup makarjewski Terapont. Niestety, arcybiskup Aleksy nie powrócił do zdrowia i zmarł w grudniu tego samego roku. 6 grudnia 2013 roku został pochowany w cerkwi Przemienienia Pańskiego na terenie Monasteru Nowospasskiego. Uroczystości pogrzebowe przewodniczył patriarcha moskiewski i całej Rusi Cyryl.

Przypisy

Przeczytaj u przyjaciół: