Aleksiej Zygin

Aleksiej Iwanowicz Zygin

(ros. Алексей Иванович Зыгин, ur. 30 marca?/11 kwietnia 1896 w słobodzie B. Martynowka w obwodzie rostowskim, zm. 27 września 1943) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik.

Życiorys

W sierpniu 1915 roku został powołany do rosyjskiej armii, gdzie dowodził kompanią na Froncie Kaukaskim. Po rewolucji lutowej objął stanowisko przewodniczącego komitetu pułkowego. W grudniu 1917 roku stanął na czele oddziału partyzanckiego, który w lutym 1918 roku przyłączył się do Armii Czerwonej. W trakcie wojny domowej walczył na Froncie Południowo-Wschodnim, Południowym, Południowo-Zachodnim oraz Kaukaskim, pełniąc funkcje dowódcy oddziału i pułku, pomocnika inspektora piechoty 10 Armii, szefa sztabu oraz dowódcy brygady. Był również pomocnikiem szefa sztabu 1 Korpusu Konnego i naczelnikiem wydziału sztabu 2 Armii Konnej.

Po zakończeniu wojny Zygin pełnił obowiązki okręgowego komisarza wojskowego, komendanta miasta Rostów nad Donem oraz dowódcy pułku piechoty. Był także komendantem Błagowieszczeńskiego Rejonu Ufortyfikowanego i naczelnikiem kursów piechoty. Po ataku Niemiec na ZSRR dowodził dywizją piechoty, a w czerwcu 1942 roku objął dowództwo 58 Armii, a następnie 39, 20 i 4 Armii Gwardii, działając na Froncie Zachodnim, Kalinińskim i Woroneskim. Brał udział w bitwie pod Moskwą, operacji syczewsko-wiaziemskiej, rżewskiej oraz rżewsko-syczewskiej. W 1943 roku awansował na generała porucznika. Zginął w trakcie bitwy o Dniepr i został pochowany w Połtawie.