Aleksiej von Bünting

Aleksiej Gieorgijewicz von Bünting

Aleksiej Gieorgijewicz von Bünting, znany również jako Алексей Георгиевич фон Бюнтинг, urodził się 11 lutego 1866 roku i zmarł 2 czerwca 1930 roku w Puszczykowie. Był to rosyjski wojskowy w stopniu generała majora oraz działacz kombatancki na emigracji.

W 1884 roku ukończył Korpus Paziów. Rozpoczął służbę jako kornet w lejbgwardii Pułku Konnego. W 1890 roku awansował na porucznika, w 1895 roku na sztabsrotmistrza, a w 1899 roku na rotmistrza. Od 1901 roku dowodził szwadronem w Pułku Konnego. Później pełnił rolę oberoficera do specjalnych poruczeń w ministerstwie wojny. W latach 1904–1905 brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej jako część 2 Dagestańskiego Pułku Konnego. W 1905 roku uzyskał awans na pułkownika. W 1907 roku objął dowództwo 9 Bugskiego Pułku Ułanów, a w 1911 roku został dowódcą lejbgwardii Grodzieńskiego Pułku Husarzy. Od 1912 roku, w stopniu generała majora, dowodził 2 Brygadą 15 Dywizji Kawalerii. Uczestniczył w I wojnie światowej, a w marcu 1915 roku objął dowództwo 2 Brygady 14 Dywizji Kawalerii, zaś pod koniec lipca tego samego roku dowodził 15 Dywizją Kawalerii. W połowie września 1915 roku przeszedł do rezerwy oficerskiej przy sztabie Kijowskiego Okręgu Wojskowego. Po rewolucji bolszewickiej w 1917 roku emigrował do Polski, gdzie był członkiem Związku Konnogwardzistów.