Aleksiej Gieorgijewicz Tulinow
Aleksiej Gieorgijewicz Tulinow, w języku rosyjskim Алексей Георгиевич Тулинов (urodzony w 1915 roku we wsi Fiedino, w obwodzie moskiewskim, zmarł w nieznanym czasie) był radzieckim wojskowym (porucznik), który współpracował z Abwehrą oraz pełnił funkcję dowódcy 1 Rosyjskiej Grupy przy Oddziale 1C sztabu XXXVIII Korpusu Armijnego. Później działał jako oficer w oddziale wywiadowczym sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji w trakcie II wojny światowej.
W latach międzywojennych służył w Armii Czerwonej, gdzie pełnił obowiązki komisarza politycznego na jednym z mniejszych okrętów wojennych na Dalekim Wschodzie. W 1938 roku został aresztowany przez NKWD, jednak po kilku miesiącach odzyskał wolność. Po powrocie do marynarki wojennej, zaciągnął się jako zwykły marynarz do Floty Bałtyckiej. Po ataku niemieckim na ZSRR, który miał miejsce 22 czerwca 1941 roku, służył jako porucznik w 1 Samodzielnej Brygadzie Piechoty Morskiej. Wkrótce przeszedł na stronę niemiecką i trafił do obozu jenieckiego w Wołosowie, gdzie pod koniec września tego samego roku został zwerbowany przez Abwehrę. Nadano mu pseudonim „Schmeling” lub „Schmeleng”. Od końca 1941 roku był współpracownikiem Oddziału 1C (wywiad kontrwywiad) XXXVIII Korpusu Armijnego 18 Armii.
W 1942 roku utworzył przy oddziale kilkunastoosobową grupę wojskową, która zajmowała się działalnością wywiadowczą na obszarze obwodu leningradzkiego i pskowskiego. Pod koniec 1943 roku grupa przeszła do okupowanej Estonii, następnie na Łotwę, a ostatecznie do Prus Wschodnich, gdzie została rozwiązana. Na koniec 1944 roku porucznik A. G. Tulinow wstąpił do nowo formowanych Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji, gdzie służył w oddziale wywiadowczym sztabu Sił Zbrojnych KONR. Jego zadania obejmowały prowadzenie działań wywiadowczych w bliskich tyłach Armii Czerwonej. Na początku maja 1945 roku, wraz ze sztabem i częścią oddziałów „własowskich”, poddał się Amerykanom, którzy kilka miesięcy później przekazali go Sowietom. Losy Tulinowa po tym wydarzeniu pozostają nieznane.
Bibliografia
Siergiej G. Czujew, Спецслужбы Третьего Рейха, tom 1, Moskwa 2003
