Aleksiej Andriejewicz Troszyn (Rollin)
Aleksiej Andriejewicz Troszyn, znany również jako Rollin, to postać związana z historią wojskowości Rosji i ZSRR. Urodził się 27 września 1892 roku we wsi Wynczewiesa, położonej w guberni orłowskiej, a zmarł 22 października 1960 roku w Monachium. Był rosyjskim, a następnie radzieckim wojskowym w stopniu pułkownika oraz zastępcą komendanta szkoły kontrwywiadowczej w specjalnym obozie Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej w Lötzen podczas II wojny światowej. Troszyn był także aktywnym działaczem emigracyjnym.
Kariera wojskowa
W 1910 roku ukończył 1 gimnazjum w Orle, a w 1915 roku szkołę praporszczików w Pskowie. Wziął udział w I wojnie światowej, a w połowie września 1918 roku został zmobilizowany do wojska bolszewickiego. Przejął dowództwo kompanii 32 Pułku Strzeleckiego 4 Dywizji Strzeleckiej. Na koniec września tego samego roku dowodził batalionem pułku. Na początku lutego 1919 roku został zastępcą dowódcy pułku, walcząc z polskimi siłami Samoobrony Kresowej.
Od połowy listopada 1919 roku kierował 32 Pułkiem Strzeleckim, a od maja 1920 roku 31 Pułkiem Strzeleckim na froncie zachodnim. W lutym 1921 roku brał udział w walkach z Gruzinami. Pod koniec listopada tego samego roku objął stanowisko starszego zastępcy szefa oddziału operacyjnego sztabu 9 Samodzielnej Kaukaskiej Brygady Strzeleckiej. Na początku marca 1922 roku przez krótki czas był szefem sztabu brygady. W kwietniu 1923 roku, po ukończeniu tichorieckich kursów piechoty, został dowódcą 38 Pułku Strzeleckiego 13 Dywizji Strzeleckiej. Otrzymał Order Czerwonego Sztandaru za swoje zasługi w wojnie domowej.
W 1924 roku ukończył kursy oficerskie w wyższej szkole strzeleckiej im. III Międzynarodówki, a następnie powrócił na swoje wcześniejsze stanowisko. W połowie maja 1925 roku objął dowództwo 26 Pułku Strzeleckiego 9 Dońskiej Dywizji Strzeleckiej. Później, w listopadzie 1929 roku, ponownie skierowano go na kursy oficerskie, a po ich ukończeniu wrócił do poprzedniej roli. Od grudnia 1931 roku był zastępcą dowódcy 22 Krasnodarskiej Dywizji Strzeleckiej, a w maju 1934 roku objął stanowisko szefa sztabu 94 Dywizji Strzeleckiej.
W październiku 1935 roku awansował na pułkownika. Wiosną 1938 roku został aresztowany przez NKWD, a po odbyciu wyroku trafił do łagru. W czerwcu 1938 roku zdemobilizowano go z Armii Czerwonej. Po wojnie, pod koniec 1941 roku, został wypuszczony na wolność i zrehabilitowany.
II wojna światowa i działalność po wojnie
Na początku lutego 1942 roku objął dowództwo 205 Dywizji Strzeleckiej Frontu Dalekowschodniego. Latem tegoż roku dywizja została przerzucona na front wschodni, gdzie poniosła znaczne straty pod Stalingradem. W połowie listopada 1942 roku pułkownik Troszyn (Rollin) dostał się do niewoli niemieckiej, a następnie przebywał w różnych obozach jenieckich.
Pod koniec 1943 roku wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA). W 1944 roku, w stopniu pułkownika, został zastępcą komendanta szkoły kontrwywiadowczej w obozie specjalnym ROA w Lötzen w Prusach Wschodnich. W końcu kwietnia 1945 roku, wraz z ewakuowanym personelem szkoły, podporządkował się generałowi Wiktorowi I. Malcewowi, dowódcy wojsk lotniczych Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Na krótko przed końcem wojny, poddał się Amerykanom, unikając deportacji do ZSRR. Po wojnie osiedlił się w Monachium, angażując się w działalność emigracyjnych organizacji „własowskich”.
Bibliografia
- K. M. Aleksandrow, Oфицерский корпус армии генерал-лейтенанта А. А. Власова 1944-1945, Moskwa 2001
